Postanowienie NSA z dnia 4 listopada 2025 r., sygn. III FSK 671/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bogusław Woźniak po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. w B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2025 r., sygn. akt I SA/Wr 806/24 w sprawie ze skargi Z. w B. na interpretację indywidualną Burmistrza B. z dnia 12 września 2024 r. nr Fn.31.310.1.2024.GM w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z 17 lutego 2025 r., sygn. akt I SA/Wr 806/24, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Z. w B. na interpretację indywidualną Burmistrza B. z 12 września 2024 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości (pkt 1 sentencji) oraz zwrócił stronie skarżącej kwotę 200 zł uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi (pkt 2 sentencji). Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r., poz. 935 ze zm.) – dalej jako: "p.p.s.a."
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że skarga została wniesiona przez samorządowy zakład budżetowy Gminy na interpretację podatkową organu wykonawczego tejże Gminy. Sąd uznał więc, że skargę należało uznać za niedopuszczalną, albowiem w świetle art. 50 § 1 p.p.s.a. i art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. w związku z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1267) - dalej jako: "p.u.s.a." zakład budżetowy gminy nie posiada własnego, rzeczywistego i aktualnego interesu prawnego, podlegającego ochronie w postępowaniu przed sądem administracyjnym, w zaskarżeniu wydanej przez burmistrza tejże gminy interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej opodatkowania majątku gminy podatkiem od nieruchomości. Zakład ów - pozostając jednostką organizacyjną gminy powołaną do realizacji zadań własnych gminy - nie dysponuje interesem prawnym, który byłby odrębny od interesu prawnego samej gminy lub z nim sprzeczny. Podkreślono, że Zakład, jako jednostka organizacyjna gminy, w niniejszej sprawie nie może korzystać z prawa do sądu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, bowiem pozostaje elementem szeroko rozumianej administracji publicznej, a nie jest jednostką spoza struktury tejże administracji. Zdaniem Sądu I instancji, wniesiona skarga nie zmierza też do ochrony samodzielności Gminy w rozumieniu art. 165 ust. 2 Konstytucji RP. Zaznaczono, że podstawową funkcją sądownictwa administracyjnego jest ochrona praw podmiotowych jednostki, a nie podmiotów będących w strukturze administracji publicznej, których działalność podlega kontroli sądu administracyjnego. Dlatego też, zdaniem WSA we Wrocławiu, postępowanie sądowoadministracyjne może być uruchomione tylko z inicjatywy podmiotu pozostającego poza systemem organów, których działalność ma podlegać kontroli przez sąd administracyjny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
