Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. II GSK 277/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Artur Adamiec (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Agnieszka Cudna po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 września 2020 r. sygn. akt III SA/Gl 246/20 w sprawie ze skargi C. W. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 27 lutego 2020 r. nr PR.5432.9.2020 w przedmiocie ustalenia opłaty podwyższonej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 9 września 2020 r., sygn. akt III SA/Gl 246/20, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 935; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.) oddalił skargę C. W. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 27 lutego 2020 r., w przedmiocie ustalenia opłaty podwyższonej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył C.W., zaskarżając orzeczenie w całości oraz wnosząc o uwzględnienie skargi w całości, a w konsekwencji o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:
I. przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 572; powoływanej dalej jako: k.p.a.), art. 8 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 80 k.p.a. i art. 81a § 1 k.p.a. poprzez oddalenie przez WSA skargi C. W. w sytuacji, gdy decyzja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 27 lutego 2020 r. wydana została z naruszeniem wskazanych przepisów k.p.a. i nie odpowiada prawu, które to naruszenia polegały na braku wszechstronnego i wyczerpującego rozpatrzenia przez organ sprawy i wydania decyzji wbrew regułom proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania, niewyjaśnieniu wszelkich wątpliwości sprawy, a nadto rozstrzygnięcie o niedających się usunąć wątpliwościach co do stanu faktycznego na niekorzyść skarżącego, przejawiające się przede wszystkim w braku ustalenia gdzie, w jakiej ilości i na jakich zasadach urobek w postaci piasku miałby być przez skarżącego wywożony poza teren swojej nieruchomości, nieustalenia przez organ jaka część urobku miałaby zostać rzekomo wydobyta poza granicami projektowanego stawu retencyjnego, wyznaczonego na znajdujących się w aktach sprawy załącznikach graficznych, braku prawidłowego ustalenia ilości niezgodnie z prawem wydobytej kopaliny, a w konsekwencji nieprawidłowym obciążeniu opłatą podwyższoną w wysokości 108.240,00 zł, w sytuacji, w której organ przyjął, iż wydobyto 4.510 ton kopaliny, pomijając m.in. fakt, że znaczna jej część, tj. do głębokości 4 m została wydobyta zgodnie z uzyskanym pozwoleniem – Decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, a następnie uzyskanym pozwoleniem na budowę stawu, a wydobyty piach jest efektem ubocznym inwestycji w postaci budowy stawu rybnego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
