Wyrok NSA z dnia 1 lutego 2024 r., sygn. I GSK 1341/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia del. WSA Artur Adamiec (spr.) Protokolant asystent sędziego Andrzej Wojdalski po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 91/22 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu z dnia 16 grudnia 2021 r. nr BDSPB02-155/2021 w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. P. na rzecz Dyrektora Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu 1 350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 29 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 91/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej zwany: sądem I instancji lub WSA), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej zwanej "p.p.s.a."), oddalił skargę J. P. (dalej zwanego: skarżącym) na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu (dalej zwany: Dyrektorem ARiMR lub organem II instancji) z 16 grudnia 2021 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2019.
Przedmiot kontroli sądu I instancji w niniejszej sprawie stanowiła decyzja organu z 16 grudnia 2021 r. utrzymująca w mocy decyzję Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Toruniu (dalej zwanego: Kierownikiem ARiMR lub organem I instancji) z 22 października 2021 r., którą organ I instancji ustalił kwotę nienależnie pobranych płatności przez skarżącego w wysokości 8 175,41 zł z tytułu płatności do powierzchni uprawy buraków cukrowych. Przyczyną ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności było stwierdzenie, że wnioskodawca nie spełniał warunków do uzyskania płatności cukrowej za rok 2019 – nie zawarł umowy kontraktacyjnej z uznaną grupą producentów rolnych, uznaną organizacją producentów lub uznanym zrzeszeniem organizacji producentów, której był członkiem. S., z którą zawarł umowę kontraktacji dołączoną do wniosku, została wykreślona z rejestru grup producentów rolnych 17 marca 2017 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku oraz innych orzeczeń powołanych poniżej, dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
