Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.29.2025.1.SG

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 18 lutego 2025 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Przedmiotem działalności Spółki obejmuje w szczególności: działalność prawniczą (PKD 69.10.Z) oraz działalność świadczoną przez agencje inkasa i biura kredytowe (PKD 82.91.Z).

W ramach swojej działalności Spółka zajmuje się dochodzeniem i egzekwowaniem wierzytelności wynikających z kredytów lub pożyczek na rzecz swoich klientów w związku z tzw. sankcją kredytu darmowego.

Sankcja kredytu darmowego to rekompensata określona w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r. nr 126, poz. 715, (winno być: t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1497), dalej jako: „ustawa o KK”). Zgodnie z art. 45 tej ustawy, jeżeli kredytodawca naruszył określone ustawą warunki, konsument ma prawo zwrócić kredytodawcy kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy. Jeżeli koszty zostały już poniesione przez kredytobiorcę, powinny być mu one zwrócone. Skutkiem zastosowania sankcji kredytu darmowego jest zwrot jedynie kwoty pożyczonego kapitału, bez opłat, kosztów i odsetek.

Zgodnie z ustawą o KK dochodzenie sankcji kredytu darmowego następuje poprzez złożenie stosownego oświadczenia przez kredytobiorcę do kredytodawcy. W praktyce banki nie uznają otrzymanych oświadczeń za zasadne. Dla kredytobiorców oznacza to konieczność dochodzenia swoich praw na drodze sądowej.