Odwołanie dotyczące zakazu zabudowy w Planie Zagospodarowania w Zakopanem - Wyrok NSA z dnia 12 marca 2025 r., sygn. II OSK 452/24
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wprowadzający ograniczenia w zabudowie działki ze względu na ochronę środowiska i zrównoważony rozwój, może być uznany za zgodny z prawem, jeśli nie narusza konstytucyjnych zasad ochrony własności i uwzględnia ustalenia studium zagospodarowania przestrzennego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 września 2023 r., sygn. akt II SA/Kr 844/23 w sprawie ze skargi S. D. na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXVI/300/2008 w przedmiocie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Pod Reglami" oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 12 września 2023 r., sygn. akt II SA/Kr 844/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: "WSA w Krakowie") oddalił skargę S. D. (dalej: "skarżący", "skarżący kasacyjnie") na uchwałę Rady Miasta Zakopane (dalej: "organ", "Rada") z 26 czerwca 2008 r. nr XXVI/300/2008 (dalej: "Uchwała", "plan miejscowy", "plan") w przedmiocie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...]".
2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył skarżący zaskarżając go w całości, zarzucając naruszenia prawa materialnego a to:
1) art. 1 ust. 2 pkt 1, 7 i 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 poz. 717 ze zm.; dalej: "u.p.z.p.") w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 2 Konstytucji RP oraz w zw. z art. 28 u.p.z.p. przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w zakresie, w jakim WSA w Krakowie uznał, że Rada w zaskarżonej uchwale w odniesieniu do działki 18 obręb 158 miasto Zakopane, stanowiącej własność skarżącego, ustalając zakaz realizacji nowych obiektów budowlanych, w tym służących produkcji rolnej oraz obiektów tymczasowych i realizowanych na zgłoszenie zgodnie z przepisami odrębnymi za wyjątkiem obiektów budowlanych infrastruktury technicznej, nie naruszyła przepisów art. 32 ust. 1 i art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP oraz, że zapisy zakwestionowanego planu zagospodarowania przestrzennego nie stanowią nadmiernej ingerencji w prawo własności przysługujące skarżącemu i nie zostały ustalone z przekroczeniem granic władztwa planistycznego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
