Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2025 r., sygn. I OSK 2324/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2025 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 2862/20 w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 28 października 2020 r. nr KOC/5143/Go/20 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 2862/20, oddalił skargę Miasta Stołecznego Warszawy ("skarżący", "skarżący kasacyjnie") na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie ("SKO") z dnia 28 października 2020 r. znak: KOC/5143/Go/20 stwierdzające niedopuszczalność wniosku skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją SKO z dnia 23 września 2020 r. znak: KOC/1179/Go/20, odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 30 czerwca 2009 r. nr 289/GK/DW/2009 o zmianie decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 27 lutego 2009 r. nr 74/GK/DW/2009 ustanawiającej prawo użytkowania wieczystego.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną złożyło Miasto Stołeczne Warszawa, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uchylenie zaskarżonego postanowienia, a także zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego i rozpoznanie sprawy na rozprawie.
Na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 935 ze zm. – dalej: "p.p.s.a.") zaskarżonemu wyrokowi skarżący kasacyjnie zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm. – dalej: "k.p.a.") poprzez uznanie, że pomimo uznania przez organ, że wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy dotknięty był brakami formalnymi w postaci braku dołączenia pełnomocnictwa, organ nie miał obowiązku wezwania do usunięcia braków formalnych, ponieważ nie nawet gdyby owo pełnomocnictwo zostało przedłożone, to okoliczność ta nie miałaby żadnego wpływu na wynik sprawy, podczas gdy ewentualne wezwanie do uzupełnienia braków formalnych oraz ich nieuzupełnienie mogło doprowadzić do wydania innego rozstrzygnięcia procesowego, niż zapadłe, a mianowicie pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
