Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. II OSK 424/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Bąkowski sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 września 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1204/21 w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2021 r. nr 414/2021 w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zmiany sposobu użytkowania budynku oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 września 2021 r., VII SA/Wa 1204/21, oddalił skargę W. J. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej WINB) z dnia 7 kwietnia 2021 r. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zmiany sposobu użytkowania budynku.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych:
Zaskarżoną decyzją WINB nakazał przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania I piętra oraz poddasza lokalu w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym usytuowanym na działce nr [...], przy ulicy [...] w miejscowości M., gm. N., wykorzystywanych jako wynajem pokoi.
W. J. wniosła skargę do WSA w Warszawie na powyższą decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniesioną skargę.
Sąd wskazał, że lokal w przedmiotowym budynku mieszkalnym jednorodzinnym użytkowany jest niezgodnie z przewidzianą pierwotnie (w pozwoleniu na budowę) funkcją. Fakt wynajmowania miejsc noclegowych w przedmiotowym lokalu dowiedziony został kontrolami z dnia 21 września 2016 r. (22 osoby) i z dnia 10 listopada 2017 r. Zmianę sposobu użytkowania I piętra i poddasza potwierdzono również w toku kontroli przeprowadzonej przez organ powiatowy w dniu 25 czerwca 2019 r. W związku z tym uznano, iż zmiana sposobu użytkowania budynku z mieszkalnego jednorodzinnego na zamieszkania zbiorowego zmienia warunki pożarowe, gdyż dla pomieszczeń przeznaczonych na cele zamieszkania zbiorowego przewidziano wymogi dotyczące odpowiedniego wyposażenia sanitarnego (§ 82 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – j.t.Dz.U.2019.1065 ze zm.; dalej r.w.t.) czy wysokości takich pomieszczeń (§ 72 r.w.t.). Zamieszkiwanie w jednym czasie dużej ilości osób w budynku mieszkalnym jednorodzinnym intensyfikuje użytkowanie instalacji sanitarnych. Tym samym następuje zmiana warunków higieniczno-sanitarnych. Sąd podał, że choć istniała możliwość zalegalizowania samowolnej zmiany sposobu użytkowania, poprzez przedłożenie dokumentów określonych w art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t.Dz.U.2019.1186 ze zm.; dalej p.b.), wymaganych w przypadku zgłoszenia budowlanego złożonego właściwemu organowi, to skarżąca nie przedłożyła tej dokumentacji, pomimo iż Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Legionowie pismem z dnia 24 września 2020 r. wzywał ją do tego. Skarżąca w toku całego postępowania kwestionowała bowiem twierdzenie organu o samowolnej zmianie sposobu użytkowania lokalu w przedmiotowym budynku mieszkalnym jednorodzinnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
