Interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.643.2024.1.AG

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy od dochodu uzyskanego ze sprzedaży praw majątkowych Spółdzielnia winna zapłacić podatek dochodowy. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy Prawo spółdzielcze, ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych oraz statut. Spółdzielnia prowadzi działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, celem spółdzielni jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków spółdzielni i ich rodzin, w tym w zakresie poprawy komfortu zamieszkiwania i ograniczenia kosztów eksploatacji mieszkań. Dlatego też Spółdzielnia realizuje różnego rodzaju przedsięwzięcia, w wyniku których następuje poprawa efektywności energetycznej poprzez zmniejszenie zużycia energii cieplnej.

Spółdzielnia otrzymała świadectwa efektywności energetycznej numer:

- (…) z (…) 2024 r. oraz

- (…) z (…) 2024 r.

i w latach kolejnych również będzie występować z wnioskami do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o ich wydanie.

Poprawę efektywności energetycznej Spółdzielnia uzyskała w wyniku realizacji przedsięwzięcia polegającego na ociepleniu wybranych ścian zewnętrznych szczytowych i osłonowych w 10 budynkach mieszkalnych. Termomodernizacja w całości była finansowana ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym poszczególnych budynków jako dochód pochodzący z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i jednocześnie przeznaczony na utrzymanie w jak najbardziej efektywnym stanie posiadanych zasobów mieszkaniowych. Takie stanowisko prezentowane było w wyroku NSA z 18 stycznia 2000 r. (sygn. akt III SA 120/99), w którym stwierdzono, że pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć działania mające na celu utrzymanie substancji pomieszczeń mieszkalnych w należytym stanie.