Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2024 r., sygn. I GSK 407/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo Sędzia NSA Joanna Wegner (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Protokolant asystent sędziego Andrzej Wojdalski po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 października 2020 r. sygn. akt I SA/Ol 485/20 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Olsztynie z dnia 29 maja 2020 r., nr 196/OR14/2020 w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. S. na rzecz Dyrektora Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Olsztynie 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 29 października 2020 r. sygn. akt I SA/Ol 485/20 oddalił skargę K. S. od decyzji Dyrektora Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z 29 maja 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2019.
Skargę kasacyjną od wyroku wniosła skarżąca. Zaskarżając wyrok w całości zarzuciła mu:
Na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej "p.p.s.a.") zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów postępowania, tj.:
1. art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w zw. z 151 p.p.s.a. w związku z art. 27 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014—2020 (tekst jednolity Dz. U. z 2023 r. poz. 2298, dalej "u.w.r.o.w.") poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, oddalenie skargi i uznanie przez Sąd, iż organ ze zgromadzonego materiału dowodowego sprawy był uprawniony do postawienia skarżącej zarzutu stworzenia sztucznych warunków gospodarowania, a tym samym do odmowy przyznania wnioskowanej płatności, podczas gdy żaden dowodów nie wskazywał wprost, jakoby działania skarżącej miały na celu uzyskanie przez skarżącą korzyści sprzecznych z systemami danego wsparcia, w szczególności w sytuacji, w jakiej skarżąca złożyła dokumenty świadczące o prowadzeniu przez nią gospodarstwa samodzielnie oraz biorąc pod uwagę, że zdobywa wykształcenie w kierunku rolniczym;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
