Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2024 r., sygn. III FSK 1027/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), Protokolant Anna Iwaszkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 153/23 w sprawie ze skargi E. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 7 grudnia 2022 r., nr 1001-IEE-1.711.145.2022.5.JW w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz E. B. kwotę 560 (słownie: pięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
|III FSK 1027/23 | |
| | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 153/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę E.B. (dalej jako: skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 7 grudnia 2022 r. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy zasadnie, w ustalonych okolicznościach sprawy, organ odmówił stronie skarżącej umorzenia postępowania egzekucyjnego, ponieważ wbrew stanowisku strony nie ziściły się przesłanki, o których mowa w art. 59 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r., poz. 1438, dalej: u.p.e.a.). Podkreślił, że skarżąca wnosząc o umorzenie postępowania egzekucyjnego wskazała na przepis art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a., który stanowi, że postępowanie egzekucyjne umarza się, jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie istniał. Zdaniem strony zobowiązanie podatkowe, którego dotyczyła egzekucja, uległo przedawnieniu. WSA w Łodzi uznał za trafną ocenę organów, iż w okolicznościach niniejszej sprawy nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego, a zatem nie było podstawy do uwzględnienia żądania i umorzenia postępowania egzekucyjnego. Uznał, że organy trafnie stwierdziły, że w niniejszej sprawie zobowiązanie podatkowe przedawniłoby się co do zasady z dniem 31 grudnia 2012 r., jednakże wystąpiły zdarzenia, które przerwały i zawiesiły bieg terminu przedawnienia. Zastosowane środki egzekucyjne doprowadziły do przerwania biegu terminu przedawnienia w dniach: 31 października 2012 r. - data odbioru przez bank zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego dokonanego zawiadomieniem w Banku BPH S. A., 5 listopada 2012 r. - data odbioru przez pracodawcę zajęcia wynagrodzenia za pracę dokonanego zawiadomieniem w S. S. A., 30 czerwca 2021 r. - data odbioru przez pracodawcę zajęcia wynagrodzenia za pracę dokonanego zawiadomieniem w R. Spółka z o. o. Powyższe ustalenia wypełniają znamiona zastosowania przepisu art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: O.p.). Sąd ten stwierdził, że prawidłowa była ocena organu, że nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego, co za tym, nie zaistniały podstawy do orzeczenia na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 O.p. o co wnioskowała strona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
