Interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.778.2024.5.JK3

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki nr 9 oraz części działek niewykorzystywanych w działalności gospodarczej;
• nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 17 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2024 r. (data wpływu 29 listopada 2024 r.) oraz pismem z 18 grudnia 2024 r. (data wpływu 23 grudnia 2024 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. A.A.

2. B.B.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabyli Państwo poniższe działki z datami jak poniżej, obecnie zamierzacie Państwo dokonać ich sprzedaży:

1.Na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na podstawie umowy sprzedaży z 2 lipca 2002 r. Rep. A Nr (…) działki nr 1, 2, 3 (…).

2. Własność na osobę A.A. na prawach ustawowej wspólności majątkowej na podstawie umowy sprzedaży z 10 sierpnia 2002 r. Rep. A Nr (…) działki nr 4, 5, 6, 7, 8 (…).

3. Własność na osobę A.A. na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na podstawie warunkowej umowy sprzedaży z 21 marca 2006 r. Rep. A Nr (…) oraz umowy przenoszącej własność z 5 czerwca 2006 r. Rep. A Nr (…) działki nr 9 (…).

4. Na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na podstawie umowy sprzedaży z 15 listopada 2011 r., Rep. A Nr (…) działki nr 10, 11, 12, 13 (…).

Jednocześnie żona (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) prowadzi od 1 października 1997 r. działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku VAT. Od 15 marca 2006 r. na części zakupionych działek prowadzi dodatkowo działalność w postaci parkingu. Jest on udostępniany w niedziele, do godzin południowych. Klientom korzystającym z parkingu są wystawiane paragony z kasy fiskalnej. Natomiast Pan nie prowadzi JDG.

Od początku istnienia parkingu były wykonywane prace związane z wyrównywaniem nawierzchni z uwagi na nierówności pozostałe po nieistniejącej już cegielni.

Parking został częściowo utwardzony, koszty poniosła żona na podstawie faktur VAT, które zostały ujęte w rejestrze VAT wprowadzone do książki przychodów i kosztów jako koszty:

1.Faktura VAT nr (…) z 17 sierpnia 2018 r. na kwotę brutto 420,54 PLN (netto: 341.90 PLN) – kruszywo,

2.Faktura VAT nr (…) z 17 sierpnia 2018 r. na kwotę brutto 492,00 PLN (netto: 400,00 PLN) – transport,

3.Faktura VAT nr (…) z 19 lutego 2019 r. na kwotę brutto 700,00 PLN (netto: 569,11 PLN) – transport,

4.Faktura VAT nr (…) z 20 lutego 2019 r. na kwotę brutto 1001 PLN (netto: 814,20 PLN) – kruszywo.

Część zakupionych działek jest przeznaczona pod wynajem miejsc postojowych na podstawie umowy najmu z 28 lipca 2017 r. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (żona) prowadząca JDG rozlicza płatności z Umowy poprzez wystawianie faktur VAT.

W kosztach działalności gospodarczej był również ujęty projekt zjazdu z ulicy (…) do działki nr 17: Faktura VAT nr (…) z 20 listopada 2018 r. na kwotę brutto 1476,00 PLN (netto: 1200,00 PLN) - opracowanie Projektu zjazdu z ul. (…) do działki 13 (…).

Działki pod parking i wynajem miejsc postojowych nie były i nie są ujęte w środkach trwałych JDG żony.

Powyższe działki zostały zakupione w celu ulokowania środków, natomiast działki o numerach 4, 5, 8, 10, 11, 12, 13 w celu dojazdu do działek o numerach 1, 2, 3, 6, 7, 9.

Działki o numerach 1, 2, 4, 5, 6, 7są wykorzystywane celem wynajmu miejsc parkingowych dla osób trzecich i te działki są wykorzystywane w JDG żony. Działki o 3, 8, 9, 10, 11, 12, 13 są wykorzystywane w celu osobistym.

Działki o numerach 1, 2, 3, 8, 7, 9, 10, 11, 12, 13 są niezabudowane, natomiast na działkach o numerach 4, 5, 6 jest mostek, który już był zbudowany przy zakupie tych działek.

Przy sprzedaży działek nie zamierza Pan korzystać z pośrednictwa innych podmiotów, zamierza Pan (Zainteresowany będący stroną postępowania) sam się zwrócić do obecnego najemcy części działek o ich zakup. Nie planuje Pan udzielić kupującemu zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane. Nie zamierza Pan zawierać przedwstępnej umowy sprzedaży tylko umowę sprzedaży bez żadnych dodatkowych warunków.

Środki otrzymane ze sprzedaży działek planują Państwo przeznaczyć na darowiznę dla dzieci jak i na remonty domów, w którym mieszkacie Państwo z żoną i wakacyjnego.

Jako małżeństwo posiadacie Państwo również następujące nieruchomości:

Nabyte aktem notarialnym Nr (…) z 18 maja 1982 r. (...) Działka Nr 14 (…) o powierzchni 1027 m², na której został wybudowany dom w latach 80-90 tych i jest obecnie przez Państwa zamieszkały,

Nabyte aktem notarialnym Nr (…) z 13 czerwca 2005 r. (…) Działka 15 o powierzchni 847 m² z budynkiem mieszkalnym o powierzchni 100 m² kupionym do remontu,

Nabyte aktem notarialnym Nr (…) z 20 lipca 2010 r. (…) Dziaka Nr 16 o powierzchni 1028 m².

Powyższe nieruchomości są przeznaczone dla celów osobistych i nie zamierzają ich Państwo sprzedawać.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Ad 1. Działki 8, 10, 11, 12, 13 zaspokajały dojazd do działek 4, 5, 7, 6, 1, 2, 3 i 9.

Działka 3 od roku 2006 do roku 2021 była przeznaczona pod parking w działalności gospodarczej B.B. Natomiast działka 9 nie zaspokajała żadnych prywatnych celów.

Ad 2. Działka 13 była przygotowywana pod dojazd do parkingu, natomiast ten dojazd wg projektu (faktura VAT nr (…) z 20 listopada 2018 r.) nie został zrealizowany. Dojazd do działek, na których jest prowadzony parking działalności gospodarczej B.B. następuje przez działki o numerach: 13, 10, 11, 12, 8.

Ad 3. Działki w momencie nabycia były: 3 - działką rolną, 8 - działką pod łąki, 9 działką pod pastwiska, 10 - działką pod łąki, 11 - działką pod łąki, 12 - działka pod drogę, 13 - działka pod drogę.

Nie prowadzili Państwo żadnej działalności rolniczej jak i produkty z tych działek nie były wykorzystywane na własne potrzeby, nie byli Państwo zarejestrowani jako rolnik ryczałtowy ani nie byli Państwo zarejestrowani z tego tytułu jako podatnik VAT.

Ad 5. Działki przeznaczone pod wynajem miejsc postojowych na podstawie umowy najmu z 28 lipca 2017 r. to 1, 2, 6, 7.

a)Przed wynajmem i w trakcie wynajmu są wykorzystywane na parking w działalności gospodarczej B.B.

b)Nie prowadzili Państwo żadnej działalności rolniczej jak i produkty z tych działek nie były wykorzystywane na własne potrzeby, nie byli Państwo zarejestrowani jako rolnik ryczałtowy ani nie byli Państwo zarejestrowani z tego tytułu jako podatnik VAT.

c)Stroną umowy najmu jest wyłącznie B.B., jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Ad 6. Działki nie były i nie są przedmiotem innej umowy najmu/dzierżawy.

Ad 7. Działki o numerach 1, 2, 4, 5, 6, 7 przed przeznaczeniem ich pod miejsca parkingowe nie były przez nikogo wykorzystywane.

Ad 8. Na działkach o numerach 1, 2, 4, 5, 6, 7 nie prowadzili Państwo żadnej działalności rolniczej jak i produkty z tych działek nie były wykorzystywane na własne potrzeby, nie byliśmy zarejestrowani jako rolnik ryczałtowy ani nie byli Państwo zarejestrowani z tego tytułu jako podatnik VAT.

Ad. 9 Działki o numerach 1, 2, 4, 5, 6, 7 były wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej B.B.

Ad 10. A.A. nie był stroną jakichkolwiek umów.

Ad 11. Dla działek, które zamierzają Państwo sprzedać nie będziecie Państwo występować o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Dla działek, które zamierzają Państwo sprzedać nie będziecie Państwo występować o pozwolenie na budowę.

Dla działek, które zamierzają Państwo sprzedać nie będą wydane inne pozwolenia/decyzje.

Dla działek, które zamierzają Państwo sprzedać nie będą Państwo realizować żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych.

Przy sprzedaży działek nie zamierzają Państwo korzystać z pośrednictwa innych podmiotów, zamierza Pan sam zwrócić się do obecnego najemcy części działek o zakup. Nie planują Państwo udzielić kupującemu zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane. Nie zamierzają Państwo zawierać przedwstępnej umowy sprzedaży tylko umowę sprzedaży bez żadnych dodatkowych warunków.

Ad. 12 Nie dokonywali Państwo nigdy wcześniej sprzedaży innych nieruchomości.

W uzupełnieniu z 23 grudnia 2024 r. wskazali Państwo:

Ad. 1 Przedmiotem sprzedaży będą działki: 13, 10, 11, 12, 8, 4, 5, 7, 6, 1, 2, 3, 9 łącznie około 80 arów.

Ad. 2 Nie wszystkie działki były/są wykorzystywane w działalności gospodarczej Pani B.B. Jedynie działki o numerach 4, 5 w połowie, 6, 7, 1, 2, 3 są wykorzystywane w działalności gospodarczej B.B.

Ad. 3Działki o numerach 13, 10, 11, 12, 8, 4 w połowie, 5 w połowie są wykorzystywane w celu dojazdu do działek w punkcie Ad 2.

Ad. 4 Działki o numerach 6, 7, 1, 2, 3 są wykorzystywane w działalności gospodarczej B.B. na wynajem parkingu a działki o numerach 13, 10, 11, 12, 8, 4 w połowie, 5 w połowie są wykorzystywane w celu dojazdu do działek wynajmowanych w działalności gospodarczej B.B.

Ad. 5 Działki przeznaczone do wynajmu są wynajmowane na podstawie umowy najmu od 28 lipca 2017 roku do chwili obecnej.

Ad. 6 Planujecie Państwo sprzedaż wszystkich działek z Ad 1. Działka o numerze 9 nie zaspokajała żadnych prywatnych celów ani nie była w działalności gospodarczej. Została zakupiona w celu zachowania wartości pieniądza w czasie. Natomiast działki o numerach 13, 10, 11, 12, 8, 4 w połowie, 5 w połowie są wykorzystywane jako dojazd do działek wykorzystywanych w działalności gospodarczej. A działki o numerze 4 w połowie i 5 w połowie były wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Ad. 7 Działka o numerze 9 nie zaspokajała żadnych prywatnych celów ani nie była w działalności gospodarczej. Została zakupiona w celu zachowania wartości pieniądza w czasie.

Ad. 8 Działka o numerze 9 została zakupiona w celu zachowania wartości pieniądza w czasie. Nie jest wykorzystywana do dojazdu do wynajmowanych miejsc parkingowych. Po zakupie działka została wyrównana celem możliwości ewentualnego wynajmu, do którego nie doszło do dnia dzisiejszego. Koszty zostały poniesione z majątku osobistego i nie były kosztem w działalności gospodarczej. Natomiast z uwagi na duże zakorkowanie ul. (…) w stronę ulicy (…) kierowcy omijając korki przejeżdżają przez Państwa działki, które są nieogrodzone.

Ad. 9 Działka została zakupiona w celu zachowania wartości pieniądza w czasie.

Ad. 10 Działka o numerze 9 nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy w związku z opisaną sytuacją w przypadku przyszłej sprzedaży działek powinni Państwo zapłacić podatek od sprzedaży nieruchomości jako JDG (żona) czy osoby fizyczne?

2.Czy sprzedaż przyszła działek powinna być podatkiem VAT?

Przedmiotowa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 1), natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pyt. Nr 2) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Państwa w sprawie

Ad 1. Państwa zdaniem, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od zakupu, zgodnie z tym jesteście Państwo zwolnieni od jego uiszczenia. Jednocześnie prowadzenie przez jedną ze stron JDG nie stanowi podstawy do powstania przychodu z tytułu osiągniętego przez jednego z Państwa w ramach JDG zgodnie z Uchwałą NSA (sygn. Il FP 8/13). NSA uznał w ślad za literalnym brzmieniem przepisu, że podstawowe znaczenie dla ustalenia zasad przy sprzedaży takiego składnika majątkowego ma okoliczność czy podatnik wpisał nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Uważają Państwo, że sprzedaż nieruchomości gruntowej nie będzie uznana za działalność gospodarczą, jest ona dokonywana przez osoby fizyczne jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Po 919/14:

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podjętych przez Państwa działań do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku.

W związku z powyższym mają Państwo wątpliwości, czy w wyniku planowanej sprzedaży działek powstanie przychód stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Jak już wcześniej wspomniano, klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22c ww. ustawy:

Z powyższych wyjaśnień wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Pomimo tego, że składniki majątkowe, o których mowa w art. 22c ww. ustawy, nie podlegają amortyzacji podatkowej, to dotyczą ich wszelkie konsekwencje związane z ich statusem jako środków trwałych czy też wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności podatnik ma obowiązek wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stanowi o tym przepis art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Zatem, z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. przepis ten wskazywał, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi - ujętych w ewidencji środków trwałych.

Od dnia 1 stycznia 2015 r. przepis ten stanowi jednak, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (…).

Zmiana treści powyższego przepisu wynikała z przyjętej ostatecznie przez sądy administracyjne linii orzeczniczej, ukształtowanej uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2014 r., sygn. akt II FPS 8/13. W ocenie Sądu, poprzednie brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmowało swoim zakresem przychód z odpłatnego zbycia wyłącznie tych składników majątku, które podatnik wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a nie wszystkich składników majątku. Tym samym, przychód ze sprzedaży składników majątku spełniających ustawową definicję środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, których podatnik nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, mimo że zbyciu podlegały składniki majątku w rzeczywistości służące tej działalności, a nie celom prywatnym podatnika. Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328), ustawodawca doprecyzował brzmienie ww. przepisu i objął jego zakresem skutki podatkowe odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku spełniających ustawowe kryteria uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, bez względu na to, czy podatnik wpisał je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też nie. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ww. ustawy zmieniającej, zmiana dotycząca sposobu ustalenia przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej ma charakter doprecyzowujący. Jej celem jest wyraźne wskazanie, że zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. Dotyczy to składników, które z uwagi na przewidywany okres ich używania krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych, jak również składników, których podatnik - pomimo takiego obowiązku - nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że co do zasady regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy.

Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy podlegały one wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że niewprowadzenie składnika do ewidencji środków trwałych oraz brak nabycia w ramach działalności gospodarczej, nie może prowadzić do wniosków, że zbycie tego składnika należy zakwalifikować jako pochodzące z innego źródła niż działalność gospodarcza. Sprzedaż składnika wykorzystywanego w działalności gospodarczej, jeżeli podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych (nawet gdy nie zostały faktycznie ujęty), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zamierzają Państwo sprzedać działki, które zostały nabyte 2 lipca 2002 r., 10 sierpnia 2002 r., 21 marca 2006 r., 5 czerwca 2006 r. oraz 15 listopada 2011 r. Przedmiotem sprzedaży będą działki: 13, 10, 11, 12, 8, 4, 5, 7, 6, 1, 2, 3, 9 łącznie około 80 arów.

Jednocześnie żona prowadzi od 1 października 1997 r. działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku VAT. Od 15 marca 2006 r. na części zakupionych działek prowadzi dodatkowo działalność w postaci parkingu. Jest on udostępniany w niedziele, do godzin południowych. Klientom korzystającym z parkingu są wystawiane paragony z kasy fiskalnej. Natomiast Pan nie prowadzi działalności gospodarczej.

Parking został częściowo utwardzony, koszty poniosła żona na podstawie faktur VAT, które zostały ujęte w rejestrze VAT wprowadzone do książki przychodów i kosztów jako koszty.

Nie wszystkie działki były/są wykorzystywane w działalności gospodarczej Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania.Działki o numerach 6, 7, 1, 2, 3 są wykorzystywane w działalności gospodarczej B.B. na wynajem parkingu a działki o numerach 13, 10, 11, 12, 8, 4 w połowie, 5 w połowie są wykorzystywane w celu dojazdu do działek wynajmowanych w działalności gospodarczej. Działka o nr 9 nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2809).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy:

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu:

Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

W konsekwencji, planowane odpłatne zbycie działek wykorzystywanych w działalności gospodarczej żony (Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania) i działek w części wykorzystywanych w tej działalności gospodarczej będzie skutkować powstaniem dla żony (Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania) przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W stosunku do działek w części wykorzystywanych w działalności gospodarczej przychód powstanie w proporcji w jakiej działki są wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przychód (dochód) będzie podlegał opodatkowaniu przez Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Stanowisko Państwa w tej części jest nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do działki nr 9 oraz do udziału w działkach, które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej przez Panią B.B., zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to rozporządzanie przy sprzedaży działek majątkiem prywatnym. Sprzedaż ww. nieruchomości (udziałów w nieruchomościach) nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zatem przychód (dochód) z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Państwa w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja opiera się na opisie zdarzenia przyszłego, który przedstawili Państwo we wniosku - nie potwierdza natomiast, czy opisane okoliczności rzeczywiście miały miejsce.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.

Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym.

Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będąc stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.