Konieczność samodzielnych ustaleń sądu w sprawach o zwrot nienależnie pobranych świadczeń - Wyrok SN z dnia 6 listopada 2024 r., sygn. III USKP 56/24

Obowiązek zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego wymaga nie tylko ustalenia braku prawa do świadczenia, lecz także wykazania złej wiary po stronie świadczeniobiorcy, co nie może być domniemane wyłącznie na podstawie wcześniejszych orzeczeń dotyczących pozorności tytułu do ubezpieczeń.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Halina Kiryło

SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z odwołania K. W. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu ‎o zasiłek chorobowy i zasiłek opiekuńczy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 listopada 2024 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu ‎z dnia 28 października 2022 r., sygn. akt V Ua 12/22,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Opolu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Opolu wyrokiem z dnia 13 grudnia 2021 r. zmienił zaskarżoną przez wnioskodawczynię K. W. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu z dnia 20 lutego 2020 r., którą odmówiono wnioskodawczyni prawa do zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego za wymienione w tej decyzji okresy przypadające w latach 2015-2018 i zobowiązano ją do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego i opiekuńczego z funduszu chorobowego za te okresy w łącznej kwocie 173.088,19 zł wraz z odsetkami w ten sposób, że nie zobowiązał wnioskodawczyni do zwrotu wypłaconego jej zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego za wymienione w decyzji okresy w łącznej kwocie 173.088,19 zł wraz z odsetkami (pkt I), dalej idące odwołanie oddalił (pkt II) oraz zniósł koszty postępowania wzajemnie między stronami (pkt III).

W apelacji organ rentowy zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w jego punkcie I i III, zarzucając wyrokowi naruszenie art. 84 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 497 ze zm.) oraz art. 233 § 1 k.p.c., przez rażąco wadliwą ocenę materiału dowodowego. W oparciu o te zarzuty organ rentowy domagał się zmiany zaskarżonego wyroku i oddalenia odwołania.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się