Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. II GSK 1114/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Protokolant asystent sędziego Jolanta Dominiak po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 1868/20 w sprawie ze skargi R.P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 1 lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. oddala skargę; 3. zasądza od R.P. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 900 (dziewięćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 25 stycznia 2021 r., sygn. akt VI SA/Wa 1868/20, po rozpoznaniu skargi R.P., (1) uchylił decyzję z 1 lipca 2020 r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z 13 marca 2020 r., (2) umorzył postępowanie administracyjne i (3) zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym..
Sąd pierwszej instancji rozstrzygał w następującym stanie sprawy:
Inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego 1 sierpnia 2019 r. w W., przy ul. [...], poddali kontroli drogowej prowadzony przez R.P. (dalej jako: "skarżący") pojazd marki TOYOTA AURIS o numerze rejestracyjnym [...]. W toku kontroli ustalono, iż skarżący przewoził pasażera, który został przesłuchany w charakterze świadka. Zeznał, że zamówił usługę przewozu za pośrednictwem aplikacji "B." na trasie: ul. [...] – [...] w W. Po wykonaniu przewozu z karty płatniczej podpiętej do aplikacji zostanie pobrana opłata w kwocie 10 złotych. Pasażer wskazał, że nie zawierał umowy na przejazd w formie pisemnej i nie otrzymał rachunku ani dowodu wpłaty. Sam skarżący odmówił złożenia zeznań, okazał kontrolującym dowód osobisty i prawo jazdy, nie podał natomiast zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji na przewóz osób wydanych na jego rzecz oraz orzeczenia lekarskiego o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy i orzeczenia psychologicznego o braku przeciwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty