Wyrok NSA z dnia 1 października 2024 r., sygn. I FSK 181/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. s.c. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 725/20 w sprawie ze skargi E. s.c. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 30 lipca 2020 r., nr 2001-IOV.4103.28.2020 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od września do grudnia 2017 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. s.c. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 9 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 725/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę E. s.c. (dalej "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 30 lipca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad grudzień 2017 r.
Uzasadniając powyższe orzeczenie, sąd pierwszej instancji uznał stan faktyczny sprawy za prawidłowo ustalony oraz podzielił dokonaną przez organy podatkowe jego ocenę prawną. Tym samym sąd zgodził się z organami, że skarżącej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na jej rzecz przez T. sp. z o.o. tytułem dostawy towarów takich jak odzież, obuwie, kosmetyki i perfumy, okulary, zegarki, pościel oraz części samochodowe, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży w systemie TAX FREE na rzecz obywateli Białorusi. Przeprowadzone przez organy postępowanie wyjaśniające wykazało bowiem, że wystawione przez ww. podmiot faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i posłużyły jedynie wyłudzeniu VAT, czego skarżąca była w pełni świadoma. W konsekwencji uprawnione i prawidłowe było również ustalenie skarżącej dodatkowego zobowiązania podatkowego za wrzesień i październik 2017 r. na podstawie art. 112c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (DZ. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm.), dalej "ustawa o VAT".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
