11.10.2024 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 11 października 2024 r., sygn. I GSK 251/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant asystent sędziego Michał Mazur po rozpoznaniu w dniu 11 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 sierpnia 2020 r. sygn. akt III SA/Łd 927/19 w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 26 sierpnia 2019 r. nr 1001-IOA.4105.41.2019.5.KI.U17 w przedmiocie opłaty paliwowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 27 sierpnia 2020r., sygn. akt III SA/Łd 927/19 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018r., 1302 ze zm., obecnie Dz.U. z 2024r., poz. 935 t.j., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę A. Z. (dalej też: strona", "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej też: " DIAS", "Dyrektor", "organ") z 26 sierpnia 2019r., nr 1001-IOA.4105.41.2019.5.KI.U17 w przedmiocie określenia zobowiązania w opłacie paliwowej za miesiące od stycznia do grudnia 2016 roku.

W skardze kasacyjnej skarżący zaskarżył powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych oraz rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. Naruszenie przepisów postępowania: art. 145 § 1 pkt 1 lit.c) p.p.s.a. w związku z przepisami procedury administracyjnej, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 134 § 1, art. 141 § 4, art. 151, art. 145 § 2 p.p.s.a w zw. art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 181, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 4 i 6 i § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020r., poz. 1325, dalej: "O.p."), poprzez niedostrzeżenie przez Sąd I instancji uchybień organów podatkowych polegających na dowolnej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego oraz poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i niewyjaśnienie okoliczności faktycznych mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, polegające na błędnym uznaniu, iż ustalenia dokonane w ramach prowadzonego postępowania przez organa obu instancji pozwalają jednoznacznie stwierdzić, iż dwadzieścia osiem faktur VAT wystawionych przez B. Sp. z o.o. w 2016r. dotyczących dostaw oleju napędowego na rzecz O. uznać należy za faktury nie odzwierciedlające rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, uznając przy tym, iż A. Z. dokonał sprzedaży paliw ciekłych na stacji paliw znajdującej się w O. pochodzących w ocenie organu z niewiadomego źródła, od którego nie uiszczono podatku akcyzowego i opłaty paliwowej;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty