Wyrok NSA z dnia 6 marca 2024 r., sygn. I OSK 374/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Niczyporuk Sędziowie: sędzia NSA Piotr Przybysz sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 grudnia 2022 r. sygn. akt II SA/Rz 985/22 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia 13 czerwca 2022 r. nr SKO.4111.616.1306.2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 20 grudnia 2022 r. II SA/Rz 985/22, po rozpoznaniu skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z 13 czerwca 2022 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego:
I. uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy [...] z 13 maja 2022 r.
II. zasądził koszty postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał na następujące okoliczności sprawy.
Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z niepodejmowaniem zatrudnienia, spowodowanym koniecznością opieki nad ojcem J. K., złożyła sprawująca nad nim stałą opiekę córka K. W.
Wójt Gminy Dębowiec decyzją z 13 maja 2022 r. odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Na skutek odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie (SKO) decyzją z 13 czerwca 2022 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
SKO stwierdziło, że pomimo braku podstaw do odmowy przyznania świadczenia z powołaniem się na art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (u.ś.r.) – co uczynił organ I instancji – wniosek nie mógł zostać uwzględniony.
Utrwalony w orzecznictwie sądów administracyjnych jest pogląd, że osoba zobowiązana do alimentacji względem niepełnosprawnego w znacznym stopniu dorosłego członka rodziny, może na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r, ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne w związku z rezygnacją lub niepodejmowaniem zatrudnienia, spowodowaną koniecznością opieki nad taką osobą bez względu na wiek powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki. Błędna wykładnia przepisów w tym zakresie dokonana przez organ I instancji wynika z nieuwzględnienia w zaskarżonej decyzji treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. K 38/13, który uznał, że art. 17 ust. 1b u.ś.r. w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
