26.06.2024

Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2024 r., sygn. III OSK 588/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: sędzia NSA Piotr Korzeniowski (spr.) sędzia WSA (del.) Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 października 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 523/22 w sprawie ze skargi S.H. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 2 lutego 2022 r., nr 7/EU-O/2022 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrokiem z 11 października 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 523/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: "Sąd I. instancji"), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 października 2022 r. sprawy ze skargi S.H. (dalej: "skarżący") na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie (dalej: "Komendant") z 2 lutego 2022 r., nr 7/EU-O/2022 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Komendant, reprezentowany przez radcę prawnego, wywiódł skargę kasacyjną od przywołanego na wstępie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj.:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1882 ze zm. - dalej też: u.o.p.), w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610) poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że w stanie prawnym określonym cytowanymi przepisami na dzień wydania zaskarżonej decyzji, organ był zobowiązany do wyrównania świadczenia należnego skarżącemu na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 2 u.o.p., podczas gdy z mocy ustawy ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy nabyty przed dniem 6 listopada 2018 r. winien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów u.o.p. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r., a to w odniesieniu do skarżącego zostało zrealizowane poprzez wypłatę mu ekwiwalentu w wysokości określonej przepisem art. 115a u.o.p. w brzmieniu wówczas obowiązującym;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne