Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2024 r., sygn. III OSK 4507/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie sędzia NSA Mirosław Wincenciak sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel (spr.) Protokolant asystent sędziego Przemysław Iżycki po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Wa 436/20 w sprawie ze skargi S.O. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 11 grudnia 2019 r. nr 207 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 436/20, po rozpoznaniu sprawy ze skargi S.O. (dalej jako strona lub skarżący) na decyzję Komendanta Głównego Policji (dalej jako Komendant, organ odwoławczy lub organ skarżący kasacyjnie) z dnia 11 grudnia 2019 r., nr 207, w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] (dalej jako organ pierwszej instancji) z dnia 25 września 2019 r., nr 340/EU-KWP/2019.
Skargę kasacyjną złożył organ odwoławczy, zaskarżając powyższy wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie u.P.p.s.a.), zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj.: art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i lit. c) w zw. z art. 141 § 4 u.P.p.s.a. poprzez uchylenie prawidłowej decyzji organu nr 207 z dnia 19 grudnia 2019 r. i nieprzekonujące wyjaśnienie, w jaki sposób organ ma dokonać prawidłowego wyliczenia sumy odpowiadającej ekwiwalentowi pieniężnemu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, bowiem wskazówki poczynione w tym przedmiocie przez Sąd I instancji nie są wystarczające do wykonania wyroku, a także poprzez wskazanie przepisów prawnych prawa materialnego, tj. art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 161, zwanej dalej ustawą o Policji lub w skrócie u.oP.) z uwzględnieniem skutków art. 190 ust. 1 i art. 66 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 115a ustawy o Policji z uwzględnieniem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1610, zwanej dalej ustawą o szczególnych rozwiązaniach lub w skrócie u.s.r.), których jednoczesne uwzględnienie przy ponownym rozpoznaniu sprawy spowoduje, że wyrok z dnia 9 października 2020 r. będzie niewykonalny, i pominięcie zasady wydatkowania środków publicznych tylko w sytuacji, gdy istnieje pozytywny przepis prawa, którą organ był związany na mocy art. 6 k.p.a. w zw. z art. 44 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, co świadczyło o dochowaniu przez organ zasadzie praworządności, a czego Sąd nie zauważył, co mogło mieć wpływ na jego treść.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
