Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 453/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Po 559/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 31 maja 2022 r. nr SKO.F.406.590.2022 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 stycznia 2023 r. sygn. I SA/Po 559/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w P. (dalej jako: skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 31 maja 2022 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. oraz odmowy zwrotu nadpłaty.
W uzasadnieniu wyroku, sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2018 r. wraz z wnioskiem o korektę deklaracji podatkowej za 2018 r. Jako przyczynę złożenia korekty wskazała wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r., sygn. SK 39/19, w którym Trybunał uznał, że art. 1a ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U z 2019 r., poz. 1170 t.j. ze zm.) - w skrócie: "u.p.o.l.", rozumiany w ten sposób, że związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku i budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd ten podkreślił, że spór w niniejszej sprawie dotyczy oceny, czy wskazane we wniosku skarżącej nieruchomości i budowle związane ze zlikwidowaną linią kolejową nr [...] M.-C., położoną na terenie Gminy B., nie są i nie mogą być wykorzystywane do działalności gospodarczej. Stwierdził, że organy podatkowe dokonały prawidłowej analizy stanu faktycznego, w tym kwestii potencjalnego wykorzystywania spornych gruntów i budowli do działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącą. Sąd ten podkreślił, że skarżąca jest podmiotem komercyjnym, powołanym do celów zarobkowych. Spółka PKP jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. Zgodnie z odpisem KRS, zakres prowadzonej działalności skarżącej jest bardzo szeroki i obejmuje m.in.: działalność oznaczoną w PKD kodem 70.10.Z - działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych, działalność oznaczoną kodem PKD 68.20.Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz działalność oznaczoną kodem PKD 68.10.Z - kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Zatem już ta okoliczność zdaniem sądu pierwszej instancji spowodowała związanie gruntów z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nadto sąd pierwszej instancji uznał, że organy podatkowe zasadnie uznały sporne grunty i budowle za element składowy przedsiębiorstwa, albowiem zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i są one wykazywane jako aktywa spółki (amortyzowane). Podał, że w judykaturze zwrócono uwagę, że rzeczowe aktywa trwałe spełniające kryteria środków trwałych wprowadzone są do ewidencji środków trwałych i do czasu ich zbycia czy fizycznej likwidacji w niej pozostają. W rejestrze środków trwałych ujawnia się wyłącznie obiekty "kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby jednostki/wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzona działalnością gospodarczą albo oddane do używania". Jeżeli zatem grunty objęte wnioskiem skarżącej w dalszym ciągu znajdują się w ewidencji środków trwałych, nie zostały one wykreślone z przedmiotowego rejestru, tym samym spółka w dalszym ciągu uznaje je za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W ocenie tego sądu, okoliczność, że aktualnie skarżąca nie może spornych gruntów wykorzystać w żaden inny sposób niż ich pierwotne przeznaczenie - transport kolejowy, nie niweczy związania spornych gruntów z działalnością gospodarczą strony, ponieważ konstrukcja podatku od nieruchomości ma charakter majątkowy (rzeczowy), a nie przychodowy. Wyrok ten w całości dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
