Wyrok NSA z dnia 28 maja 2024 r., sygn. I OSK 473/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Niczyporuk Sędziowie: sędzia NSA Piotr Przybysz sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Aleksandra Białek po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Kr 1572/19 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2019 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 22 lipca 2020 r., II SA/Kr 1572/19 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2019 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania: uchylił zaskarżoną decyzję (pkt I.) oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania (pkt II.).
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] października 2019 r. znak: [...] Wojewoda [...] uwzględnił odwołanie Operatora Gazociągów Przesyłowych [...] S.A. z siedzibą w W. i uchylił w całości decyzję Starosty T. z dnia [...] sierpnia 2019 r. znak: [...], wydaną na wniosek E. K. z dnia [...] marca 2017 r., orzekającą o ustaleniu na rzecz wnioskodawczyni odszkodowania w wysokości 2.507 zł. w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...], położonej w miejscowości K., na podstawie decyzji Naczelnika Gminy w T. z dnia [...] listopada 1973 r. znak [...] o zezwoleniu byłym T. Okręgowym Zakładom Gazownictwa w T. na wejście w teren nieruchomości celem budowy gazociągu, a nadto zobowiązującą obecnego właściciela gazociągu [...] S.A do wypłaty ww. odszkodowania oraz umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji w całości. Powodem tego rozstrzygnięcia było uznanie, iż w trybie art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości (Dz.U.1958.17.70 ze zm.), dalej jako "ustawa wywłaszczeniowa z 1958 r.", wniosek o ustalenie i wypłatę odszkodowania za zajęcie ww. nieruchomości w K. (oznaczonej aktualnie jako działka nr [...], w granicach dawnej parceli I. kat. 333), złożyła E. K. będąca spadkobierczynią R.F. – właścicielki przedmiotowej nieruchomości w dacie wydania przez Naczelnika Gminy w T. ww. decyzji z dnia [...] listopada 1973 r. Organ odwoławczy uznał, że E.K. nie jest podmiotem, w stosunku do którego skierowano decyzję o zajęciu nieruchomości, co wyklucza dopuszczalność ustalenia przedmiotowego odszkodowania. W przypadku praw o charakterze publicznoprawnym musi istnieć podstawa prawna wskazująca na przejście tego prawa na następców prawnych. I tak, z mocy przepisów szczególnych przysługuje spadkobiercom prawo dotyczące żądania zwrotu nieruchomości – art. 136 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2020.65 ze zm.), dalej jako "u.g.n.", a także prawo do potwierdzenia rekompensaty na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Organ wskazał, że odszkodowanie w trybie art. 35 ustawy wywłaszczeniowej z 1958 r. należne jest podmiotowi wywłaszczonemu, gdyż prawo to nie przechodzi co do zasady na następców syngularnych lub uniwersalnych. W tym zakresie organ powołał się na orzecznictwo sądów administracyjnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty