13.03.2024

Postanowienie NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. II OZ 130/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. akt II SA/Wr 771/23 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi H. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 października 2023 r. Nr 1002/2023 w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Postanowieniem z dnia z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. akt II SA/Wr 771/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił wstrzymania wykonania postanowienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 października 2023 r. Nr 1002/2023 w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Sąd wskazał, że przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania jest postanowienie, którym utrzymano w mocy postanowienie organu pierwszej instancji o nałożeniu na stronę skarżącą – właściciela budynku mieszkalnego wielorodzinnego - grzywny w celu przymuszenia w kwocie 50.000 zł w związku z niewykonaniem nałożonego na Wspólnotę Mieszkaniową (poprzednika prawnego) obowiązku. Uzasadniając wniosek strona skarżąca wskazała, że istnieje obawa wyrządzenia jej znacznej i nieodwracalnej szkody, ponieważ do czasu rozpoznania skargi może dojść do wyegzekwowania kwoty objętej postanowieniem, zaś strona skarżąca nie jest w stanie uiścić wymierzonej grzywny a próba jej egzekucji sparaliżuje w praktyce możliwość jakiejkolwiek działalności strony. Natomiast niemożliwe do odwrócenia skutki w niniejszej sprawie są – zdaniem strony - dwojakie. Po pierwsze, zaskarżone postanowienie wprost polega na zastosowaniu środka egzekucyjnego, którym jest grzywna w celu przymuszenia. W sposób bezpośredni zmierza ono do wykonania obowiązku, który nie ciąży w istocie na stronie skarżącej. Grzywna taka może podlegać przymuszonego ściągnięciu, np. poprzez zajęcie rachunku bankowego strony lub egzekucję z nieruchomości. Jak wynika z załączonego wydruku ostatniego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2022 r.: strona skarżąca poniosła stratę w wysokości 3.102.374,75 zł, jej aktywa składają się w ponad 90% z nieruchomości (tzn. nieruchomości, której dotyczy sprawa, a która w obecnym stanie nie przynosi przychodów), zaś środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych wynoszą łącznie 6433,92 zł. Po drugie, zaskarżone postanowienie wprost otwiera drogę do dalszych czynności egzekucyjnych w postaci np. wykonania zastępczego. Zatem jest wyraźna podstawa do wyrządzenia stronie skarżącej szkody nie tylko na skutek bezpośredniej egzekucji grzywny ale poprzez wykonanie zastępcze. Wykonanie zastępcze jest zaś nieodwracalne.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty