Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2024 r., sygn. II GSK 2515/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Patrycja Kołtan-Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 1308/21 w sprawie ze skargi Krajowego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Mieszkaniowych w Warszawie na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 15 marca 2021 r. nr 186/2021/Ub w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I.
Dyrektor Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia decyzją z 10 lipca 2015 r. ustalił, że J. W. (dalej jako: "uczestnik postępowania", "zainteresowany"), podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonywania w okresie od 31 stycznia 2013 r. do 20 kwietnia 2013 r. umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145; dalej: "k.c.") stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: organ, Prezes NFZ) decyzją z 15 marca 2021 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ podzielił ustalenia organu pierwszej instancji i wyrażoną przezeń ocenę prawną. Wskazał, że z zawartej w dniu 21 marca 2012 r. umowy wynika, iż zainteresowany zobowiązał się do sporządzenia protokołu z działalności [...] w terminie do dnia 20 kwietnia 2013 r. Zgodnie z § 2 zawartej umowy określono wynagrodzenie w kwocie 9.360 zł.
W ocenie organu, analiza umowy wskazuje, że dotyczyła ona wykonania określonych i różnorodnych czynności, jednak w żaden sposób nie zmierzała do powstania nowego bądź zmodyfikowanego, charakterystycznego i stanowiącego o jego indywidualnym charakterze samoistnego dzieła, które zostało zdefiniowane w momencie zawierania umowy, w sposób charakterystyczny dla umowy o dzieło w myśl Kodeksu cywilnego. W przypadku wykonywanej przez zainteresowanego pracy żaden rodzaj wymaganego rezultatu nie wystąpił. Zdaniem organu niewątpliwie zlecone do wykonania prace wymagały starannego działania opartego na posiadanej fachowej wiedzy w zakresie procedur lustracyjnych spółdzielni i odpowiednich kwalifikacjach, lecz nie odznaczały się cechami twórczości charakterystycznymi dla wykonawcy dzieła. Wykonywanie spornej umowy dotyczyło nieoryginalnych czynności faktycznych związanych z wypracowaniem własnej oceny działalności spółdzielni, dokonywanej zgodnie z przepisami prawa oraz zasadami lustracji organizacji spółdzielczych na podstawie dokumentacji danej spółdzielni. Wykonywane przez lustratora czynności nie zmierzały do powstania oznaczonego dzieła, ale stanowiły część procesu weryfikacji działalności organów spółdzielni pod względem legalności, gospodarności i rzetelności. Umowa nie wskazywała, by charakter wykonywanych przez zainteresowanego prac był twórczy i jednostkowy. Zawierając z zainteresowanym sporną umowę płatnik składek realizował ustawowe zadania wynikające z profilu bieżącej i ciągłej działalności związku rewizyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
