Wyrok SN z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. II CSKP 892/22
Niemające charakteru cenotwórczego i niebędące efektem swobodnych negocjacji opłaty, pobierane od kontrahentów przez przedsiębiorcę o silnej pozycji rynkowej, stanowią niedozwoloną barierę w dostępie do rynku i delikt nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 4 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a ich pobieranie może być podstawą do żądania wydania uzyskanych w ten sposób bezpodstawnie korzyści na zasadach ogólnych dotyczących bezpodstawnego wzbogacenia.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Jacek Grela (przewodniczący)
SSN Marcin Łochowski
SSN Adam Doliwa (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 7 lutego 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej M. spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 10 marca 2020 r., VII AGa 2026/18,
w sprawie z powództwa J. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
przeciwko M. spółce akcyjnej w W.
o zapłatę,
1. oddala skargę kasacyjną;
2. zasądza od M. spółki akcyjnej w W. na rzecz J. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
J. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.(dalej: J.) wytoczyła powództwo przeciwko M. S.A. w W.(dalej: M.) o zapłatę 566 310,56 zł i 12 801,67 zł z bliżej określonymi odsetkami i kosztami procesu. Powódka dochodziła zwrotu korzyści bezprawnie uzyskanych przez pozwaną wskutek czynu nieuczciwej konkurencji.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu.
Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 4 czerwca 2018 r. oddalił powództwo i rozstrzygnął o kosztach procesu.
Jak ustalił Sąd Okręgowy, strony współpracowały ze sobą w ten sposób, że powódka sprzedawała pozwanej towary w celu ich odsprzedaży w sklepach należących do sieci M. Strony łączyła umowa o współpracę handlową z 30 października 2008 r., następnie aneksowana w zakresie między innymi wysokości spornych opłat. Przedmiotem umowy były zasady współpracy handlowej w zakresie dostaw towarów oraz usług świadczonych przez pozwaną na rzecz powódki. Była to umowa nienazwana o charakterze mieszanym zawierająca elementy umów sprzedaży oraz o świadczenie usług. Pozwana wystawiała powódce faktury za świadczenie usług, a powódka obciążała pozwaną fakturami za sprzedane towary. Rozliczenie wzajemnych roszczeń odbywało się w drodze potrącenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
