Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2022 r., sygn. I GSK 1034/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 1965/20 w sprawie ze skargi R. R. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie stwierdzenia wydania decyzji o przyznaniu płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego z naruszeniem prawa po wznowieniu postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od R. R. na rzecz Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) wyrokiem z 16 marca 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 1965/20, w wyniku rozpoznania skargi R. R. (dalej: skarżący) na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes ARiMR) z [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną w nią w mocy decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z [...] czerwca 2020 r. nr [...].
Ze stanu faktycznego i prawnego sprawy przyjętego przez WSA wynika, że [...] lutego 2020 r. skarżący złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Ostrowie Wielkopolskim (dalej: Kierownik ARiMR) z [...] listopada 2019 r. nr [...] stwierdzającej wydanie decyzji Kierownika ARiMR z [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego płatności na 2007 r. z naruszeniem prawa. Skarżący jako podstawę prawną żądania wskazał art. 157 § 2 w zw. z art. 154 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256; dalej: kpa), jako przesłanki do stwierdzenia nieważności decyzji wymienił naruszenie art. 7, art. 8, art. 10, art. 12 i art. 24 § 1 pkt 1 kpa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
