Wyrok NSA z dnia 6 września 2023 r., sygn. III FSK 497/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 624/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 15 listopada 2022 r., sygn. akt VIII SA/Wa 624/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi P. Spółka Akcyjna z siedzibą w L. oddalił skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r., znak [...] przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 rok.
Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronie internetowej Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).
W skardze kasacyjnej Spółka zaskarżyła powyższy wyrok w całości. Pełnomocnik strony skarżącej wyrokowi zarzucił:
1. naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2022 r., poz. 329 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) w związku z art. 145 § 2 P.p.s.a., art. 135 P.p.s.a. oraz art. 151 P.p.s.a., wszystkie powyższe przepisy w związku z art. 120 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej jako: O.p.), art. 121 § 1 O.p., art 122 O.p., art. 180 § 1 O.p., art. 187 § 1 O.p., art. 188 O.p., art. 190 O.p., art. 191 O.p., art. 197 § 1 O.p. oraz art. 210 § 1 pkt 6 O.p. i art. 210 § 4 O.p. poprzez uznanie przez WSA w Warszawie, że zaskarżona decyzja SKO w Warszawie z 20 grudnia 2021 r. ([...]) nie narusza przepisów prawa materialnego w stopniu, który miał wpływ na wynik sprawy ani nie narusza przepisów postępowania, w stopniu, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy, podczas, gdy decyzja SKO w Warszawie z 20 grudnia 2021 r. i poprzedzająca ją decyzja Organu I instancji zostały wydane z naruszeniem przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania podatkowego, albowiem rozstrzygnięcia Organów I i II instancji wydane zostały na podstawie błędnie ustalonego staniu faktycznego, opartego na materiale dowodowym zebranym w sposób niewszechstronny, jego pobieżnej i wybiórczej ocenie, jak również dokonaniu przez Organy I i II instancji dowolnych ustaleń w zakresie konstrukcji i funkcji łączników zdalnie sterowanych, ponieważ ustalenie stanu faktycznego sprawy w zakresie konstrukcji i funkcji łączników zdalnie sterowanych, ich związku z funkcjonowaniem linii elektroenergetycznej, a także ustalenia czy łączniki zdalnie sterowane są częścią składową rzeczy, to jest czy łączniki takie mogą być odłączone od napowietrznej linii elektroenergetycznej bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, wymagało wiadomości specjalnych i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, czego jednak Organy I i II instancji nie uczyniły, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania przez Organy I i II instancji, a za nimi również WSA w Warszawie, że łączniki zdalnie sterowane stanowią element budowli podlegającej opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, zaś zaskarżoną decyzję Organu II instancji Sąd I instancji powinien był uznać za naruszającą przepisy prawa materialnego w stopniu, który miał wpływ na wynik sprawy oraz za naruszającą przepisy postępowania, w stopniu, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy, jako naruszającą powołane w niniejszym zarzucie przepisy postępowania, a w szczególności wynikające z nich zasady prawdy obiektywnej i oficjalności, a w konsekwencji WSA w Warszawie powinien był uchylić zaskarżoną decyzję SKO w Warszawie z 20 grudnia 2021 r. i poprzedzającą ją decyzję Organu I instancji w zaskarżonym zakresie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a) i c) P.p.s.a. w związku z art. 145 § 2 P.p.s.a. i art. 135 P.p.s.a., czego jednak nie uczynił błędnie oddalając skargę na podstawie art. 151 P.p.s.a., a zatem to naruszenie przepisów postępowania miało istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem treść wyroku Sądu I instancji powinna być odmienna niż miała miejsce;
2. naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art 1a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (dalej jako: u.p.o.l; aktualny tekst jednolity Dz.U. z 2022 r., poz. 1452 ze zmianami, przy czym w sprawie istotne jest brzmienie przepisów obowiązujące w 2017 r. - tekst jednolity Dz.U. z 2016 r., poz. 716 ze zmianami), art 2 ust 1 pkt 3 u.p.o.l., z art 3 pkt 1, 3 i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane dalej powoływana jako Prawo budowlane; aktualny tekst jednolity Dz.U. z 2021 r., poz. 2351 ze zmianami, przy czym w sprawie istotne jest brzmienie przepisów obowiązujące w 2017 r., tekst jednolity Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zmianami] w związku z art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej powoływana jako k.c.; aktualny tekst jednolity Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zmianami, przy czym w sprawie istotne jest brzmienie przepisów obowiązujące w 2017 r., tekst jednolity Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zmianami),
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
