Postanowienie NSA z dnia 25 maja 2023 r., sygn. II GSK 538/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2022 r. sygn. akt III SAB/Lu 49/22 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi W. R. na bezczynność Starosty Zamojskiego w przedmiocie bezczynności organu w sprawie wniosku o orzeczenie przepadku pojazdu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. akt III SAB/Lu 49/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę W. R. na bezczynność Starosty Zamojskiego w przedmiocie niezłożenia przez organ wniosku do właściwego sądu powszechnego o orzeczenie przepadku pojazdu.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Skarżący złożył do Sądu I instancji skargę na bezczynność Starosty Zamojskiego i wniósł o zobowiązanie Organu do podjęcia działań zmierzających do wystąpienia do właściwego sądu cywilnego z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu, zgodnie z art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, ewentualne o nakazanie organowi sprawującemu nadzór wykonania wyżej wymienionej czynności, na koszt i ryzyko powiatu na podstawie art. 88 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Wniósł również o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usuwania pojazdów z dróg i przechowywania ich na parkingu w związku z nakazem usunięcia pojazdów z drogi, na podstawie art. 130a p.r.d. Podkreślił, że z art. 130a ust. 10 p.r.d. wynika obowiązek Organu wystąpienia do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu usuniętego z drogi na rzecz powiatu. Pomimo, że wielokrotnie występował do Organu z wnioskiem o podjęcie działań prawem przewidzianych, Starosta Zamojski nie zrealizował ciążącego na nim obowiązku polegającego na złożeniu do sądu rejonowego wniosku o orzeczenie przepadku pojazdu. Brak podjęcia działań przez Organ powoduje, że Skarżący pozbawiony jest prawnej możliwości uzyskania wynagrodzenia z tytułu sprawowania dozoru, mimo ponoszenia od wielu lat stale zwiększających się kosztów związanych ze sprawowaniem dozoru.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty