Postanowienie NSA z dnia 2 grudnia 2022 r., sygn. I OZ 535/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.Ś. i M.Ś.’ na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 8 września 2022 r. sygn. akt II SA/Bk 530/22 w sprawie ze skargi M.Ś. i M.Ś.’ na czynność Wójta Gminy G. z dnia 3 grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie zniesienia numeru porządkowego budynku postanawia oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 8 września 2022 r. sygn. akt II SA/Bk 530/22 (dalej postanowienie z 8 września 2022 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odmówił M.Ś. i M.Ś.’ (dalej skarżący) przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżący spełnili warunki formalne, tj. wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony przez nich z zachowaniem ustawowego terminu 7 dni od daty zapoznania się z treścią skarżonego zawiadomienia z 3 grudnia 2021 r. w siedzibie Urzędu Gminy S. w dniu 14 czerwca 2022 r., a skarżący wraz z wnioskiem dokonali czynności, której termin uchybili - wnieśli skargę. W ocenie Sądu I instancji, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługiwał na uwzględnienie, bo skarżący nie uprawdopodobnili, by złożenie przez nich skargi na zawiadomienie z 3 grudnia 2021 r. po terminie było następstwem okoliczności, za które nie ponoszą odpowiedzialności. Skarżący argumentowali, jakoby nie mogli odebrać skierowanej do nich przesyłki zawierającej skarżone zawiadomienie z 3 grudnia 2021 r. z uwagi na jej nieprawidłowe zaadresowanie. Zdaniem skarżących, w dniu skierowania do nich zawiadomienia o zniesieniu numeru porządkowego budynku "P. 16, gmina G." z 3 grudnia 2021 r. adres wskazany w tym zawiadomieniu, tj. P’ 16A, 16-500 S., nie istniał, a właściwym adresem było: P. 16, gmina G. Z akt administracyjnych niniejszej sprawy wynika zaś bezsprzecznie, że przesyłka pocztowa zawierająca skarżone zawiadomienie Wójta Gminy G. z 3 grudnia 2021 r. była dwukrotnie doręczana skarżącym. Dnia 10 grudnia 2021 r. pracownik Urzędu Gminy G. K.S. podjął próbę doręczenia przesyłki z zawiadomieniem z 3 grudnia 2021 r. do rąk własnych M.Ś. i M.Ś.’, informując adresatów, że korespondencja dotyczy zniesienia numeru porządkowego ich nieruchomości. Skarżący odmówili przyjęcia zawiadomienia, o czym poczyniono adnotację, że adresat "odmówił przyjęcia" na zwrotnym potwierdzeniu odbioru skierowanym do każdego ze skarżących odrębnie. Okoliczność odmowy przyjęcia przesyłki przez skarżących wynika też wprost z notatki pracowników Urzędu Gminy G., dołączonej do akt administracyjnych. Również próba doręczenia skarżącym zawiadomienia, za pośrednictwem operatora pocztowego, była bezskuteczna, bo - jak wynika z adnotacji doręczyciela na zwróconych 22 grudnia 2021 r. przesyłkach - "adresat odmówił jej przyjęcia". Nie ulegało wątpliwości Sądu I instancji, że skarżący w dniu 10 grudnia 2021 r. odmówili odbioru przesyłki urzędowej zawierającej zawiadomienie Wójta Gminy G. z 3 grudnia 2021 r. W konsekwencji, Wójt Gminy G. prawidłowo wskazał, że zawiadomienie z 3 grudnia 2021 r. o zniesieniu numeru porządkowego nieruchomości doręczono skarżącym 10 grudnia 2021 r. i od tej daty zaczął biec trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na tę czynność. W kontekście argumentacji skarżących Sąd I instancji podkreślił, że strona nie może traktować odmowy przyjęcia pisma jako jeszcze jednego środka obrony własnych interesów. Odmowa przyjęcia pisma, z uwagi na fikcję doręczenia z art. 47 § 2 kpa, rodzi takie same skutki prawne jak skuteczne doręczenie tego pisma adresatowi. Negatywne stanowisko adresata w przedmiocie przyjęcia pisma nie może udaremnić prawnego skutku jego doręczenia i wstrzymywać całego biegu postępowania. Tym samym, Sąd I instancji stwierdził, że podjęta 10 grudnia "2022" [winno być "2021"] r. przez pracownika Urzędu Gminy G. K.S. próba doręczenia zawiadomienia z 3 grudnia 2021 r. bezpośrednio do rąk skarżących była skuteczna, co pozwalało na uznanie jej za doręczoną w trybie art. 47 § 2 kpa. Niekwestionowane jest, że pracownik organu nie tylko zastał skarżących pod wskazanym adresem, ale i poinformował, że korespondencja dotyczy zniesienia numeru porządkowego nieruchomości. Fakt "kategorycznej odmowy skarżących przyjęcia korespondencji" zawierającej skarżone zawiadomienie potwierdza jednoznacznie notatka służbowa z 10 grudnia 2021 r. Okoliczności de facto świadomej odmowy przyjęcia kierowanego do nich zawiadomienia nie kwestionowali sami skarżący. Sąd I instancji stwierdził, że niedochowanie przez skarżących terminu do wniesienia skargi na czynność - zawiadomienie Wójta Gminy G. o zniesieniu numeru porządkowego należącej do nich nieruchomości - nie jest następstwem okoliczności od nich niezależnych, lecz jest wynikiem świadomego działania w postaci odmowy przyjęcia tego zawiadomienia. Za niewystarczające Sąd uznał powołane przez skarżących okoliczności dotyczących nieprawidłowego zaadresowania przesyłki. Nawet jeżeli przesyłka zawierająca zawiadomienie zawierała nieprawidłowy adres, co nie jest w okolicznościach tej sprawy jednoznaczne, to okoliczność ta nie miała znaczenia dla prawidłowości doręczenia, biorąc pod uwagę fakt, że próba doręczenia przesyłki została podjęta przez pracownika organu do rąk własnych skarżących na ich nieruchomości. Skoro pracownik organu zastał skarżących 10 grudnia 2021 r. na ich nieruchomości i podjął próbę doręczenia przesyłki zawierającej zawiadomienie z 3 grudnia 2021 r., której odbioru skarżący odmówili, to doręczenie to było prawidłowe i skuteczne. Powołana we wniosku argumentacja uzasadniająca - zdaniem skarżących - odmowę odbioru tej przesyłki w żadnej sposób nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na zawiadomienie, co wykluczało możliwość przywrócenia terminu do dokonania tej czynności procesowej. Bez związku na okoliczność uchybienia przez skarżących terminu do wniesienia skargi na zawiadomienie z 3 grudnia 2021 r. pozostawał wyrok WSA w Białymstoku II SA/Bk 25/22, na który powoływali się skarżący. Wyrok ten został wydany 29 marca 2022 r. w odrębnej sprawie, a zatem nie mógł być uznany za okoliczność usprawiedliwiającą uchybienie przez skarżących terminu do wniesienia skargi w przedmiotowym postępowaniu (k. 40-44v akt sądowych).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
