Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2022 r., sygn. II OSK 2713/21
Skuteczne przedłużenie przez organ administracji terminu załatwienia sprawy zgodnie z art. 36 § 1 k.p.a. wyklucza możliwość postawienia zarzutu bezczynności, a tzw. przewlekłość postępowania nie może być traktowana tożsamo z bezczynnością.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej F. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 października 2021 r. sygn. akt IV SAB/Po 139/21 w sprawie ze skargi F. O. na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 20 października 2021 r., sygn. akt IV SAB/Po 139/21, oddalił skargę małoletniej F. O., w imieniu której działał przedstawiciel ustawowy O. O., na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Małoletnia F. O., w imieniu której działał przedstawiciel ustawowy (matka) O. O., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego domagając się: zobowiązania Wojewody do wydania decyzji w sprawie w ciągu dwóch tygodni od dnia uprawomocnienia się wyroku; stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności; stwierdzenia, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; wymierzenia organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) lub przyznania od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.; rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym; zasądził od organu na jej rzecz kosztów postępowania. Skarżąca wyjaśniła, że złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w dniu 24 marca 2021 r. Zgodnie z art. 35 § 2 i 3 k.p.a. organ winien był załatwić sprawę bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca. Przepis ten daje możliwość wydłużenia tego terminu organowi do dwóch miesięcy, jeśli sprawa jest szczególnie skomplikowana. Dodatkowo, zgodnie z art. 223 w związku z art. 207 ust. 1,5 i 8 ustawy z dnia 12 grudnia 2013r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020r., poz. 35 z późn. zm.), termin załatwienia sprawy w przypadku małoletniej skarżącej nie ulega wydłużeniu o 30 dni (a w szczególnie uzasadnionych przypadkach o 60 dni) w związku z koniecznością zasięgnięcia opinii o wnioskodawcy w Policji, Straży Granicznej i ABW, gdyż małoletnia F. O. nie ukończyła 13 roku życia. Zgodnie z art. 223 w zw. z art. 210 ustawy o cudzoziemcach, postępowanie to nie powinno trwać dłużej niż 3 miesiące. Przy czym skarżąca jest małoletnia i na przykład wojewoda nie weryfikuje jej osoby w organach i nie weryfikuje znajomości języka polskiego. Organ był więc zobowiązany wydać decyzję bez zbędnej zwłoki (do podania dołączono wszystkie niezbędne dowody) w ciągu trzech miesięcy (do 24 czerwca 2021 r.). Zdaniem skarżącej organ naruszył również art. 36 § 1 k.p.a., ponieważ nie powiadamiał o żadnych terminach załatwienia sprawy. W dniu 4 czerwca 2021 r. skarżąca wniosła ponaglenie. Wskazała, że była wzywana do osobistego stawiennictwa w siedzibie organu w celu pobrania od niej odcisków linii papilarnych i trwało to bardzo długo, ale w tym przypadku nie znajduje zastosowania norma przewidziana w art. 35 § 5 k.p.a., gdyż to nie z winy strony organ wyznaczył skarżącej tak późną datę dla osobistego stawiennictwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
