Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2022 r., sygn. I GSK 638/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Joanna Wegner Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lipca 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 3380/21 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego ARIMR w Warszawie z dnia (...) stycznia 2016 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 lipca 2021 r., V SA/Wa 3380/21 oddalił skargę M. J. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego ARIMR w Warszawie z dnia 21 stycznia 2016 r. nr ONW/13/2016 w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
15 maja 2014 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie płatności ONW strefa górska - 9,55 ha. Następnie 30 marca 2015 r. w gospodarstwie producenta przeprowadzono kontrolę weryfikacyjną w zakresie powierzchni ewidencyjno-gospodarczej (PEG). Kontrola ta wykazała nieprawidłowości w zakresie powierzchni działek zadeklarowanej do płatności. Z raportu kontroli wynikało bowiem, że w przypadku działki ewidencyjnej nr 568 powierzchnia deklarowana wynosiła 9,55 ha, a powierzchnia PEG zmierzona w ramach działki ewidencyjnej wyniosła 7,50 ha. Wyniki powołanej kontroli zostały uwzględnione przez Kierownika BP ARiMR, który decyzją z dnia 11 maja 2015 r. odmówił stronie przyznania wnioskowanej płatności wskazując, że różnica pomiędzy powierzchnią działek zadeklarowanych a powierzchnią stwierdzoną podczas kontroli wyniosła 27,3333%. Decyzja ta została następnie uchylona decyzją organu II instancji z dnia 6 lipca 2015 r. z uwagi na nierozpatrzenie całości materiału dowodowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
