Wyrok NSA z dnia 11 maja 2022 r., sygn. I FSK 2240/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Adam Nita, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 163/18 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 28 grudnia 2017 r. nr UNP: [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do września 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna i przedmiot sprawy oraz odpowiedź na skargę kasacyjną
1.1. W. W. (dalej: Skarżący) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 163/18. Wyrokiem tym Sąd oddalił jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 28 grudnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące od stycznia do września 2012 r.
1.2. Powodem wydania decyzji zaskarżonej do Sądu pierwszej instancji, którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 31 sierpnia 2017 r., było ustalenie i uznanie przez organy podatkowe, że: - Skarżący nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie 18 faktur wystawionych przez K. sp. z o.o. z siedzibą (wówczas) w Łodzi (dalej: K.) w okresie od lutego do września 2012 r.; - według tych faktur przedmiotem dostaw miał być olej napędowy w ilości od 8.000 do 12.000 litrów, a w rzeczywistości był nim inny produkt ropopochodny (olej o przeznaczeniu opałowym); - dostawcami "paliw" dla K. w różnych okresach 2012 r. były spółki z o.o.: G. (1.111 faktur w okresie od stycznia do sierpnia), M. (90 faktur w styczniu, lutym, wrześniu i październiku), D. (47 faktur w grudniu) i P. (262 faktury w okresie od września do grudnia); - wszystkie te podmioty uczestniczyły w grupie, która handlowała paliwami dla celów grzewczych jako olejem mającym służyć celom napędowym i zostały stworzone zwłaszcza po to, aby wydłużyć łańcuch podmiotów uczestniczących w obrocie paliwami dla ukrycia rzeczywistego źródła ich pochodzenia i rodzaju paliwa będącego w obrocie, odbarwiania paliw grzewczych, ukrycia osób fizycznych rzeczywiście uczestniczących w łańcuchu dostaw i działających w grupach przestępczych; - Skarżący nie zachował należytej staranności (nie działał w tzw. dobrej wiarze) w relacjach handlowych z K., w szczególności zaniechał weryfikacji przedmiotu transakcji, tj. czuwania nad jakością i rodzajem dostarczanego paliwa, zgodnie z wymogiem zawartym w posiadanej przez niego koncesji Prezesa URE z dnia 23 lutego 2011 r. na obrót paliwami ciekłymi; - sporne faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pod względem przedmiotowym i dlatego, przy braku dobrej wiary Skarżącego, nie stanowiły podstaw do obniżenia podatku należnego po myśli art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2003 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
