Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 3910/21
W świetle polskiego prawa, członkowie zarządu spółki kapitałowej odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, a nie wykazali, że należycie starali się zabezpieczyć interesy wierzycieli, w szczególności przez zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego, bądź ich działanie lub zaniechanie nastąpiło bez ich winy. Interpretacja tego obowiązku musi być dokonana ściśle w świetle obowiązujących przepisów prawnych i orzecznictwa sądowego, biorąc pod uwagę każdy przypadek indywidualnie, z analizą przesłanek egzoneracyjnych i czasu, w którym należało podjąć właściwe działania.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Sokołowska, po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Po 598/20 w sprawie ze skargi M. C na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2020 r., nr 3001-IEW2.4123.42.2019 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 11 grudnia 2020 r., I SA/Po 598/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. C. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 11 sierpnia 2020 r., nr 3001-IEW2.4123.42.2019, w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 8 maja 2019 r., orzekającą o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego, jako byłego członka zarządu S. sp. z o.o. w likwidacji (dalej :"Spółka"), za zaległości podatkowe tej Spółki w podatku od towarów i usług za marzec i II kwartał 2014 r., a także za zaległości z tytułu podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 z poźn. zm., dalej: "u.p.t.u.") za miesiące od marca do września 2014 r. w łącznej kwocie 7.507.577 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 2.821.506 zł oraz kosztami egzekucyjnymi w kwocie 101.257,58 zł.
Sąd kontrolując wydane w tej sprawie decyzje nie stwierdził naruszenia prawa. W szczególności nie stwierdził naruszenia art. 108 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, dalej: "o.p."), poprzez brak skutecznego doręczenia decyzji Spółce, w oparciu o którą orzeczono o odpowiedzialności Skarżącego. Zdaniem sądu, decyzja ta została prawidłowo doręczona w trybie art. 151a § 2 o.p. W ocenie sądu, zastosowany przez organ podatkowy tryb doręczenia Spółce decyzji określającej zobowiązanie podatkowe, nie zmienia zasad ustalenia właściwości organu podatkowego w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, zgodnie z art. 17a o.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
