Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. I OSK 925/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia del WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Rz 1352/20 w sprawie ze skargi S. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 16 lutego 2021 r., po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego - I. uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta M. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...]; II. zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:
29 czerwca 2020 r. S. U. złożyła w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w M. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką, W. L., która orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w M. z dnia [...] lutego 2015 r. została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe.
Prezydent Miasta M. decyzją z [...] lipca 2020 r., działając m.in. na podstawie art. 17, art. 24 ust. 2a i ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 z późn. zm. – dalej w skrócie: "u.ś.r."), odmówił skarżącej prawa do wnioskowanego świadczenia w okresie od 1 czerwca 2020 r. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że skarżąca jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Z przeprowadzonych wywiadów środowiskowych wynika, że skarżąca sprawuje opiekę nad matką W. L., zamieszkałą w miejscowości oddalonej o ok. 20 km od miejsca zamieszkania skarżącej. W. L. liczy 87 lat, jest wdową, mieszka sama w domu jednorodzinnym. Z powodu niepełnosprawności oraz wieku wymaga opieki i pielęgnacji ze strony osób drugich. Porusza się przy pomocy balkoniku. Pozostaje w stałym leczeniu z powodu niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, schorzenia słuchu, oraz schorzeń narządu ruchu. Z wniosków pracownika socjalnego wynika, że skarżąca zabezpiecza wszelkie niezbędne potrzeby W. L., tj. przygotowuje i podaje posiłki, podaje lekarstwa, udziela pomocy w higienie osobistej, mierzy ciśnienie, umawia wizyty lekarskie, realizuje recepty, robi zakupy, dokonuje opłat oraz wszelkie inne niezbędne czynności, które są konieczne do prawidłowego funkcjonowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
