Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2022 r., sygn. II GSK 2609/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Jacek Czaja (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Sz 444/21 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Szczecinie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 24 lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 12 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Sz 444/21, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 329; dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w Szczecinie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 24 lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu.
II.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Prokurator Okręgowy w Szczecinie i zaskarżając ten wyrok w całości, wniósł o jego uchylenie oraz uchylenie postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z 24 lutego 2021 r., nr [...].
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:
1. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 153 p.p.s.a. poprzez zaniechanie oceny należnego dozorcy wynagrodzenia z punktu widzenia sprawowania należytego dozoru, wbrew wytycznym Naczelnego Sądu Administracyjnego określonym w wyroku z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. akt: I OSK 3064/19, i uznaniu za zasadne symbolicznego obniżenia wynagrodzenia o kwotę 100 zł, stanowiącą wartość bazową pojazdu, przy jednoczesnym nieuwzględnianiu dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w tej sprawie oceny prawnej dotyczącej stanu faktycznego, wskazującej na nienależyte wypełnienie przez Z. S. obowiązków dozorcy w zakresie należytego zabezpieczenia pojazdu, ponieważ na prowadzonym przez niego parkingu podczas przechowywania pojazdu doszło do jego znacznego uszkodzenia - wybicia szyby tylnych drzwi, pogięcia dachu, zniszczenia wnętrza nadwozia, braku reflektora przedniego, urwania luterek, co powinno mieć wpływ na odpowiednie obniżenie wynagrodzenia za dozór pojazdu,
2) obrazy art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 256, dalej: "k.p.a.") polegającej na zaaprobowaniu dowolnych ustaleń organu odwoławczego wskazujących na to, że nie można wykluczyć, że część uszkodzeń jest samoistnym następstwem postępującego przez lata procesu korozji i wcześniejszych naruszeń, których następstwem było pęknięcie szyby, podczas gdy ze znajdującej się w aktach opinii rzeczoznawcy T.H. jednoznacznie wynika, że na etapie przechowywania pojazdu przez dozorującego doszło do takich mechanicznych uszkodzeń pojazdu zarówno zewnętrznych, jak i w jego wnętrzu, które uniemożliwiły jego eksploatację,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
