Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2023 r., sygn. II CSKP 408/22
1. Przy interpretacji umowy kredytowej istotne jest nie tylko dosłowne brzmienie umowy, ale także zamiar i cel, jakie strony miały na względzie podczas jej zawierania, zgodnie z art. 65 § 2 Kodeksu Cywilnego.
2. Oceniając, czy klauzule w umowie konsumenckiej są abuzywne, sąd powinien uwzględniać stan faktyczny i prawny na chwilę zawarcia umowy, a nie późniejsze zachowania stron, zgodnie z art. 3851 § 1 i § 2 k.c. oraz dyrektywą Rady nr 93/13/EWG.
3. Precyzyjne wskazanie w umowie kredytowej kwoty i waluty kredytu jest zgodne z wymogami art. 69 ust. 1 prawa bankowego, nawet jeśli rzeczywista wypłata kredytu odbywa się w innej walucie na skutek decyzji kredytobiorcy.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Grela (przewodniczący) SSN Ewa Stefańska (sprawozdawca) SSN Krzysztof Wesołowski
w sprawie z powództwa M.J. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o zapłatę, ewentualnie ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 26 stycznia 2023 r.
w Izbie Cywilnej w Warszawie, skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 6 listopada 2019 r., sygn. akt I ACa 840/19,
1) oddala skargę kasacyjną;
2) zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka M.J. w pozwie wniesionym przeciwko Bank S.A. w W. (wcześniej działającemu pod nazwą Bank1 S.A. w W.) domagała się zasądzenia na jej rzecz 108 272,69 zł oraz 76 794,80 CHF wraz z odsetkami. Zgłosiła też żądanie ewentualne ustalenia nieistnienia stosunku prawnego z umowy o kredyt mieszkaniowy zawartej 22 lipca 2008 r. oraz - na wypadek nieuwzględnienia wskazanych roszczeń - drugie żądanie ewentualne zasądzenia na jej rzecz 175 672,18 zł wraz z odsetkami.
Wyrokiem z 26 marca 2019 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił powództwo w zakresie żądania głównego i żądań ewentualnych. Sąd pierwszej instancji ustalił, że 22 lipca 2008 r. pozwany Bank zawarł z powódką (wówczas noszącą nazwisko G.) oraz drugim kredytobiorcą S.C. umowę o kredyt dewizowy mieszkaniowy. Bank udzielił kredytobiorcom kredytu w kwocie 356 869,74 CHF na okres 360 miesięcy w celu sfinansowania zakupu domu jednorodzinnego. Kredyt miał być uruchomiony w pięciu transzach w określonych w umowie kwotach wskazanych w CHF, przy czym poszczególne transze miały być przeznaczone na kolejne etapy prac budowlanych. Warunkiem uruchomienia kolejnej transzy było wykorzystanie poprzednich transz zgodnie z ich celem określonym w umowie. Wykorzystana kwota kredytu oprocentowana była według zmiennej stopy oprocentowania obliczonej jako suma stawki LIBOR dla trzymiesięcznych depozytów międzybankowych w CHF i marży Banku w wysokości 0,9 punktu procentowego. Wysokość zmiennej stopy oprocentowania wykorzystanej kwoty kredytu ustalana była jeden raz dla każdego trzymiesięcznego okresu kredytowania. Obowiązująca na dzień zawarcia umowy stopa procentowa miała zastosowanie dla pierwszego trzymiesięcznego okresu kredytowania. Stopa oprocentowania dla kolejnych okresów zmiennego oprocentowania była ustalana z zastosowaniem stawki LIBOR określonej na dwa dni robocze przed dniem uruchomienia kredytu (art. 3.05 ust. 1-4 umowy).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
