Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. II CSKP 1075/22
1. Postanowienia umowy kredytowej, które określają sposób ustalania kursu waluty obcej przez kredytodawcę, stanowią element klauzuli indeksacyjnej (przeliczeniowej) i określają „główne świadczenia stron”. Takie postanowienia, jeśli są sformułowane w sposób niejednoznaczny, mogą podlegać kontroli pod kątem ich abuzywności.
2. W sytuacji, gdy umowa kredytowa jest uznana za nieważną, konsument może dochodzić zwrotu dokonanych na rzecz kredytodawcy wpłat, wynikających z tejże umowy. Świadczenia spełniane tytułem zwrotu kredytu nie mogą być zaliczone na poczet roszczenia kredytodawcy o zwrot swojego świadczenia, ponieważ spełniane były w wykonaniu nieważnej umowy, a w związku z tym podlegają zwrotowi na podstawie przepisów o nienależnym świadczeniu.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Wesołowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kamil Zaradkiewicz
SSN Marcin Łochowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 5 kwietnia 2023 r. w Warszawie, skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 19 listopada 2020 r., I ACa 265/20, w sprawie z powództwa K.W. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o ustalenie i zapłatę,
uchyla zaskarżony wyrok co do punktu I a w zakresie uwzględniającym powództwo oraz co do punktów I b, III oraz IV i przekazuje sprawę w tej części Sądowi Apelacyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód K.W., po rozszerzeniu powództwa, wniósł o: 1) ustalenie nieważności umowy kredytu na cele mieszkaniowe […] nr […] z 3 stycznia 2008 r. (dalej: umowy kredytu), zawartej pomiędzy nim a Bankiem1 S.A. (poprzednikiem prawnym pozwanego Bank S.A. w W.); 2) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda 283 085,03 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat wskazanych w pozwie. Ewentualnie, w razie oddalenia opisanego powyżej żądania, powód wniósł o: 3) ustalenie, że między nim a pozwanym nie istnieje stosunek zobowiązaniowy, mający swoją podstawę w umowie kredytu, z którego wynikałby obowiązek powoda do zapłaty na rzecz pozwanej kwoty kredytu większej niż 570 000 zł; 4) ustalenie, iż między powodem a pozwanym nie istnieje stosunek zobowiązaniowy, mający swoją podstawę w umowie kredytu, z którego wynikałoby roszczenie pozwanej do wyliczenia raty kredytu powoda w oparciu o kurs sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązujący u pozwanego albo w oparciu o jakikolwiek inny pozaumowny kurs franka szwajcarskiego; 5) ustalenie, iż na podstawie ww. umowy, pozwany ma względem powoda roszczenie o zapłatę odsetek umownych liczonych od kwot faktycznie wypłaconych powodowi, a nie od kwot waloryzowanych umownie kursem franka szwajcarskiego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
