Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. II CSKP 1389/22
1. W przypadku niedokonania przez podmiot publicznoprawny zapłaty dotacji oświatowej w należnej beneficjentowi wysokości, przysługuje mu jedynie roszczenie odszkodowawcze za szkodę wywołaną niewypłaceniem w danym roku dotacji w należnej wysokości.
2. W obecnym stanie prawnym, w postępowaniu cywilnym mogą być dochodzone jedynie roszczenia odszkodowawcze o naprawienie szkody wynikłej z niedokonania przez podmiot publicznoprawny zapłaty dotacji w należnej beneficjentowi wysokości.
3. Ze względu na fakt, że do natury stosunku prawnego obejmującego wypłatę dotacji oświatowej należy powiązanie tego świadczenia z konkretnym rokiem budżetowym (tzw. „roczność” dotacji), po jego upływie podmiot uprawniony nie ma możliwości dochodzenia wypłaty samej dotacji.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Krzysztof Wesołowski (przewodniczący)
SSN Marcin Łochowski
SSN Aleksander Stępkowski (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 5 kwietnia 2023 r. w Warszawie, skargi kasacyjnej Gminy Miasta Biłgoraj od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 29 września 2020 r., I ACa 48/19, w sprawie z powództwa G. K. przeciwko Gminie Miasta Biłgoraj o zapłatę,
uchyla zaskarżony wyrok w punktach I.a, I.c oraz III. i przekazuje sprawę w tej części do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Lublinie, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Z kolei wyrokiem z 29 września 2020 r., Sąd Apelacyjny w Lublinie, po rozpoznaniu apelacji powódki, zmienił wyrok Sąd Okręgowego w ten sposób, że zasądził od pozwanej na rzecz powódki 26 691,88 zł oraz 178 038,01 zł z bliżej określonymi odsetkami, oddalił powództwo w pozostałej części i rozstrzygnął o kosztach procesu w obu instancjach.
Sąd Apelacyjny wskazał, że uzasadniony okazał się zarzut błędnego ustalenia faktów przez Sąd Okręgowy, aczkolwiek cześć tych ustaleń jest trafna. Niekwestionowaną okolicznością jest to, że powódka od 18 września 2006 r. prowadziła Prywatne Przedszkole w B.. Przedszkole to miało status przedszkola niepublicznego. W dniu 31 lipca 2009 r. do Burmistrza Miasta B. wpłynął wniosek powódki o udzielenie zezwolenia na założenie przedszkola publicznego. Niesporne jest też, że w akcie założycielskim przesłanym do Kuratorium Oświaty w L. powódka wyraźnie wskazała, że „zakłada z dniem 18 kwietnia 2011 r. publiczne przedszkole”. Statut Przedszkola według § 28 wszedł w życie 18 kwietnia 2011 r. Powódka wydała 4 maja 2011 r. zarządzenie, że w związku ze zmianą statusu prawnego przedszkola z dniem 18 kwietnia 2011 r. uczniowie uczęszczający do niepublicznego przedszkola Prywatnego Przedszkola stali się uczniami Publicznego Przedszkola bez konieczności wypełniania wniosku o przyjęcie do przedszkola publicznego.
W dniu 20 września 2011 r. zostało wydane przez Burmistrza Miasta B. zaświadczenie o wpisie przedszkola powódki do rejestru wydanych zezwoleń na założenie szkoły lub placówki publicznej. Powódka otrzymała je 28 września 2011 r. W piśmie z 30 września 2011 r. powódka powiadomiła o tym Kuratorium Oświaty w L., przesyłając jednocześnie statut i akt założycielski. Sąd Apelacyjny stwierdził, że okoliczność, iż dopiero 20 września 2011 r. zostało wydane przez Burmistrza Miasta B. zaświadczenie o wpisie przedszkola powódki do rejestru wydanych zezwoleń na założenie szkoły lub placówki publicznej nie ma prawnej doniosłości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
