Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. I NSNc 647/21
Niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c., nie są wiążące dla konsumenta od momentu zawarcia umowy, co sąd orzekający powinien uwzględnić z urzędu, dlatego zbędne jest wydanie odrębnego konstytutywnego orzeczenia stwierdzającego abuzywność postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje jednak zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się temu w sposób niewymuszony i jednoznaczny. Konsekwencją nieuwzględnienia z urzędu przez sąd niedozwolonych postanowień umownych, jest naruszenie art. 3851 § 1 k.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Janusz Niczyporuk
Mariusz Konrad Kolankowski (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa R. Spółka z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. przeciwko J. K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 27 kwietnia 2022 r. skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w B. z 28 sierpnia 2013 r., sygn. I Nc (…):
1. uchyla zaskarżony nakaz zapłaty w całości i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w B. do ponownego rozpoznania;
2. znosi wzajemnie koszty postępowania ze skargi nadzwyczajnej.
Uzasadnienie
Pozwem z 2 sierpnia 2013 r. powódka R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W. domagała się orzeczenia nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, że pozwana J. K. ma zapłacić na rzecz powódki kwotę 51 000 zł z weksla wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego według norm przypisanych.
Uzasadniając żądanie pozwu powódka powołała się na swoje następstwo prawne wobec B. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą I. z siedzibą w B., wynikające z wniesienia aportem do powodowej spółki prowadzonego przez B. P. przedsiębiorstwa. Powódka wskazywała, że wierzytelność dochodzona pozwem stanowi należność z tytułu kary umownej określonej w umowie „opcji nabycia akcji” zawartej w dniu 21 lipca 2011 r. przez pozwaną J. K. z B. P. poprzednikiem prawnym powódki. Na mocy tej umowy pozwana zbyła za kwotę 11 500 zł na rzecz B. P. wszystkie nabyte przez nią nieodpłatnie od Skarbu Państwa, przyszłe akcje imienne serii A J. SA wraz ze związanymi z akcjami prawami, w tym warunkowym prawem do dywidendy z opcją nabycia tychże akcji w terminie 5 lat. Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. D umowy „opcji nabycia akcji” pozwana zapewniła, iż prawo do nieodpłatnego nabycia akcji przysługuje wyłącznie jej oraz: jest wolne od wszelkich obciążeń, roszczeń i innych praw osób trzecich i nie jest obciążone zastawem zwykłym ani zastawem rejestrowym na prawach oraz że taki stan będzie trwał przez cały okres obowiązywania umowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
