Wyrok SN z dnia 28 lipca 2021 r., sygn. I NSNc 179/20
Niedozwolone postanowienia umowne, w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c., nie są wiążące dla konsumenta od samego początku, co sąd orzekający ma obowiązek uwzględnić z urzędu, dlatego nie ma potrzeby wydania odrębnego konstytutywnego orzeczenia o abuzywności postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się temu w sposób niewymuszony i jednoznaczny. W przypadku nieuwzględnienia przez sąd z urzędu niedozwolonych postanowień umownych, ma miejsce naruszenie art. 3851 § 1 k.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Ewa Stefańska (przewodniczący)
SSN Maria Szczepaniec (sprawozdawca)
Agnieszka Inga Zielonka (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa R. Spółki z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. przeciwko A. G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 28 lipca 2021 r. skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w dniu 30 września 2015 r., sygn. I Nc (...)
1. uchyla w całości zaskarżony nakaz zapłaty i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Z. do ponownego rozpoznania;
2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania przed Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w B. nakazem zapłaty z 30 września 2015 r., I Nc (...), nakazał pozwanej A. G., aby zapłaciła powodowi R. Spółka z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. kwotę 11 000,00 zł z ustawowymi odsetkami w wysokości 8% rocznie od dnia 2 września 2015 r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem możliwości zmiany wysokości odsetek ustawowych oraz kwotę 2 555,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2 400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniosła w tym terminie zarzuty. Pozwana nie wniosła zarzutów i orzeczenie uprawomocniło się.
W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że kognicja sądu w pierwszej fazie postępowania nakazowego jest ograniczona i sprowadza się do stwierdzenia istnienia podstaw do wydania nakazu zapłaty, które są określone w art. 485 k.p.c. W ocenie Sądu Rejonowego ustawodawca nakłada na sąd obowiązek wydania nakazu zapłaty, bez merytorycznego badania zasadności powództwa. Sąd Rejonowy wyjaśnił, że do takiego badania dochodzi dopiero w drugim etapie postępowania nakazowego, na rozprawie po skutecznym wniesieniu zarzutów od nakazu zapłaty. Zdaniem Sądu Rejonowego, weksel przedstawiony przez powódkę spełniał wymogi formalne, natomiast jego prawdziwość i treść nie budziły wątpliwości. Sąd Rejonowy zaznaczył, że nie budziła również wątpliwości legitymacja czynna powódki, ponieważ wynikała bezpośrednio z treści weksla.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
