Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. III PSKP 29/21
Uzyskana w drodze darowizny własność mieszkania wyłącza posiadanie mieszkania, które ma na uwadze art. 187 pkt 3 ustawy o Służbie Więziennej.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Leszek Bielecki
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa M. M. przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 czerwca 2021 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 9 maja 2019 r., sygn. akt IV Pa (...),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 9 maja 2019 r. oddalił apelację M. M. od wyroku Sądu Rejonowego w K. z 6 grudnia 2018 r., który oddalił jego powództwo o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa – Aresztu Śledczego w K. 50.000 zł z odsetkami tytułem pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Powód jest funkcjonariuszem Służby Więziennej. W listopadzie 2017 r. złożył wniosek o pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Decyzją z 14 czerwca 2018 r. dyrektor Aresztu Śledczego w K. odmówił przyznania pomocy finansowej na podstawie art. 187 pkt 3 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (dalej ustawa o SW lub ustawa) wskazując, iż żona powoda posiada mieszkanie w B., spełniające normy powierzchni mieszkalnej należnej funkcjonariuszowi i jego rodzinie. Sąd Rejonowy w uzasadnieniu oddalenia powództwa stwierdził, że występuje przesłanka negatywna z art. 187 pkt 3 ustawy o SW, albowiem żona powoda posiada wskazany przez pozwanego lokal mieszkalny w B., który spełnia warunki wymaganej powierzchni mieszkalnej dla funkcjonariusza i jego rodziny. Sąd nie zgodził się z zarzutem, że nie powinno się pomijać babci żony, która zamieszkuje w mieszkaniu w B.. Babcia nie została wymieniona w art. 176 ustawy o SW. Nie był zatem zasadny zarzut, iż żona nie posiada samoistnie mieszkania w B., gdyż zamieszkuje w nim babcia. Żona otrzymała mieszkanie na podstawie darowizny i jest posiadaczem samoistnym, natomiast babcia na podstawie tej samej umowy stała się posiadaczem zależnym w związku z ustanowionym w akcie notarialnym prawem do użytkowania tego lokalu. Bez znaczenia jest zatem argument powoda, że babcia nie wyraża zgody na wspólne zamieszkiwanie. Znaczenia w sprawie nie miała też orzeczona niepełnosprawność syna powoda ze wskazaniem na prawo do zamieszkiwania w osobnym pokoju.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
