Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. I USKP 103/21

Zastosowanie art. 23¹ § 1 k.p. nie jest wobec powyższego wyłączone a priori, jeżeli przejęciu załogi nie będzie towarzyszyło przejęcie składników majątkowych, jednak taka sytuacja jako dopuszczalna na zasadzie wyjątku i będzie wymagała zbadania rzeczywistego celu gospodarczego decydującego o wydzieleniu załogi ze struktury funkcjonującego przedsiębiorstwa i przekazania jej innemu podmiotowi. Takie odstępstwo od reguły może zaistnieć, jeżeli dotychczasowa załoga będzie wykonywała uprzednio realizowane zadania, lecz na rzecz przejmującego z wykorzystaniem środków produkcji przekazanych przez nowego pracodawcę, a efekt ekonomiczny w postaci zwiększenia efektywności procesów zachodzących w firmie przekazującej, czy ograniczenie jej kosztów zostaną osiągnięte na przykład dzięki unowocześnieniem technologicznym, czy modernizacji metod zarządzania stosowanych przez nową firmę. Nie może być jednak mowy o zastosowaniu takiego wyjątku, jeżeli „przejmowany” zakład pracy lub jego część, funkcjonuje w tożsamej strukturze organizacyjnej na każdym szczeblu decyzyjności, a obecność nowego pracodawcy nie manifestuje się poza zbiorem przygotowanych na tę potrzebę dokumentów i obsługą kadrowo-płacową.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek (sprawozdawca)

SSN Józef Iwulski

w sprawie z odwołania PPHU „M.” Spółki Cywilnej z siedzibą w K., K. K. , B. K., J. S., K. W., W. L., D. W. i M. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. z udziałem zainteresowanych: Syndyka masy upadłości K. Sp. z o.o., B. R. i J. S. o ustalenie ubezpieczenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 kwietnia 2022 r., skargi kasacyjnej PPHU „M.” Spółki Cywilnej z siedzibą w K. od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 23 września 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (…), wyrokiem z dnia 23 września 2019 r., oddalił apelację PPHU „M.” Spółki cywilnej –z siedzibą w K. (dalej jako Spółka) od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 17 października 2018 r., mocą którego oddalono odwołanie Spółki od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., stwierdzających, że J. S., K. W., D. W., M. W., W. L., J. S., B. R., W. L., K. K. i B. K. jako pracownicy podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w Spółce w okresach wskazanych w decyzjach organu rentowego.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że Spółka zajmuje się produkcją wyrobów tekstylnych, wykonując poszycia do wózków dziecięcych, materacy rehabilitacyjnych oraz szyje odzież damską i zajmuje się sprzedażą swoich wyrobów. Z kolei „S.” Spółka z o.o. z siedzibą w W. (dalej S.) zajmuje się działalnością związaną z udostępnianiem pracowników, zaś firma K. Sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej jako K.), obecnie w upadłości likwidacyjnej, zajmowała się outsourcingiem kadrowo-płacowym.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się