Działalność Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodną z art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, uprawniającą do zastosowania ulgi na działalność B+R za lata 2019-2025 oraz lata kolejne. Koszty związane z projektami B+R, przedmiot wniosku, uznane są za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach tej ulgi, zgodnie z art. 18d Ustawy CIT.
Koszty związane z transakcjami bezpośrednio dotyczącymi spółki celowej spełniają kryteria kosztów uzyskania przychodów według art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem ich racjonalnego i gospodarczego uzasadnienia, natomiast koszty związane z pośrednimi transakcjami poprzez inne podmioty nie spełniają przesłanki związku z przychodem.
Wydatki na doradztwo transakcyjne, prawne oraz usługi VDD i VDR mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie w kontekście bezpośredniej sprzedaży udziałów przez właściciela. Sprzedaż pośrednia zmienia beneficjenta korzyści, uniemożliwiając zakwalifikowanie tych kosztów jako uzasadnionych dla Spółki.
Koszty uzyskania przychodów mogą obejmować wynagrodzenia za usługi doradcze oraz VDD i VDR, o ile bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia przychodów Spółki, a nie służą jedynie benefitowi uczestniczącemu we wspólnictwie podmiotowi trzeciemu. Koszty związane z usługami ponoszonymi na zbycie udziałów w jedynym wspólniku nie stanowią podstawy do ich uznania w rachunkach Spółki.
Rozwój i wdrażanie rozwiązań informatycznych oraz sztucznej inteligencji w jednoosobowej działalności od lutego 2026 r. kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, której wydatki na sprzęt uznaje się za koszty B+R. Dochody z IP spełniające warunki ewidencyjne mogą być opodatkowane 5% stawką IP BOX.
Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje twórczą, systematyczną działalność prowadzącą do zwiększenia zasobów wiedzy oraz tworzenia nowych zastosowań. Koszty projektów B+R mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o ile wykazują bezpośredni związek z działalnością innowacyjną. Przekazywanie informacji handlowych nie spełnia kryteriów działalności B+R.
Działalność polegająca na projektowaniu i produkcji prototypów, prowadzona w sposób opisany przez Wnioskodawcę, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT, co uprawnia do skorzystania z ulgi B+R. Koszty ponoszone w związku z tą działalnością kwalifikują się jako koszty kwalifikowane według art. 18d ust. 2 CIT.
Wydatki poniesione na określoną działalność nie mogą w pełni zostać uznane za koszty kwalifikowane w ulgach B+R, jeżeli są również przeznaczane na inne cele niż działalność badawczo-rozwojowa i brak wyraźnego wyodrębnienia w jej ewidencji. Specyficzne składniki kosztowe, takie jak składki pracownicze, odpisy amortyzacyjne, muszą być powiązane bezpośrednio z działalnością B+R.
Działalność polegająca na projektowaniu i konstruowaniu maszyn przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP, umożliwiającą skorzystanie z ulgi na działalność B+R. Koszty wynagrodzeń, odpisów amortyzacyjnych oraz nabycia materiałów są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 18d UPDOP.
Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy innowacyjnych maszyn stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dotacja oświatowa przyznana na wynagrodzenie organu prowadzącego przedszkole, stanowi przychód z działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu stawką 3% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zbycie udziałów przez wnioskodawcę w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem równym poniesionym wydatkom na ich nabycie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego.
Dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia przez A Sp. z o.o., zgodnie z art. 199 KSH, nie powoduje powstania przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT, ani dla umarzającej spółki, ani dla jej udziałowca, spółki B Sp. z o.o.
Bazę Klientów B i C, nabyte w celu poszerzenia działalności dystrybucyjnej, należy traktować jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, zaś transakcję przeniesienia praw do tych baz jako zysk z przeniesienia własności, nie podlegający opodatkowaniu u źródła w Polsce.
Składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz pełne odpisy amortyzacyjne z tytułu działalności badawczo-rozwojowej nie mogą w pełni stanowić kosztów kwalifikowanych w PIT. Koszty kwalifikowane ograniczają się do wyżej wymienionych pozycji pod warunkiem ich powiązania z działalnością B+R.
Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów przez spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, uprawniając do odliczenia kosztów kwalifikowanych, jednakże nie uzasadnia wyboru ryczałtu za pracę zdalną jako kosztu kwalifikowanego.
Wydatki na wynagrodzenia dla Doradców oraz usługi związane z pozyskaniem inwestora mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, tj. mają racjonalny związek z działalnością podatnika i jego przychodami.
Działalność polegająca na opracowywaniu nowych funkcjonalności i dodatków w ramach systemów ERP przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R, zaś koszty osobowe związane z tą działalnością mogą stanowić koszty kwalifikowane.
Wydatki na wynagrodzenia doradców transakcyjnych, prawnych oraz usługi VDD, jeśli są racjonalnie poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów lub jego rozwoju, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.
Działalność polegająca na tworzeniu nowych, innowacyjnych produktów w spółce komandytowej, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, uprawnia wspólnika do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania kosztów jako kwalifikowanych.
Marża uzyskana z tytułu dystrybucji bonów różnego przeznaczenia typu MPV podlega opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za usługi dystrybucji, zgodnie z interpretacją art. 8b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków na usługi doradztwa podatkowego stosownie do rodzaju działalności związanej z odliczanym wydatkiem, poprzez pełne odliczenie, zastosowanie współczynnika lub prewspółczynnika VAT, zgodnie z ustawą o VAT.