Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabytych usług księgowych, z uwagi na opodatkowanie w miejscu siedziby spółki, tj. w Holandii.

Delegowanie pracowników do zakładów produkcyjnych kontrahenta w Polsce nie powoduje powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, gdy nie występuje odpowiednia, niezależna struktura personalna i techniczna umożliwiająca prowadzenie działalności w sposób samodzielny i stały.

Podmiot z siedzibą za granicą, nieposiadający w Polsce stałego zaplecza personalnego i technicznego pod własną kontrolą, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co zwalnia go z obowiązku stosowania Krajowego Systemu e-Faktur.

Za miejsce świadczenia usług nabywanych przez podatnika nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju należy uznać siedzibę podatnika; brak stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce zwalnia z KSeF.

Podatnik nieposiadający w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o VAT, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) od 1 lutego 2026 r., zgodnie z art. 106ga ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Szwajcarska spółka prowadząca działalność dystrybucyjną na terenie Polski nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu przepisów VAT, a tym samym nie jest zobligowana do wystawiania faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF.

Podatnik niemający wystarczającego zaplecza personalnego i technicznego w państwie członkowskim nie posiada w nim stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia 282/2011. Miejscem świadczenia usług nabywanych przez takiego podatnika pozostaje miejsce jego siedziby.

Spółka niemiecka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązana do rozliczenia importu usług na terytorium Polski na gruncie Ustawy o VAT. Zakres działalności spółki w Polsce nie zapewnia wystarczającego stopnia stałości oraz zaplecza personalnego i technicznego do samodzielnego świadczenia usług.

Spółka zagraniczna, nie posiadająca w danym państwie członkowskim UE własnego zaplecza personalnego i technicznego, działająca poprzez miejscową spółkę wykonującą czynności pomocnicze, nie posiada w tym państwie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, skutkującego powstaniem w nim obowiązku podatkowego VAT.

Spółka zagraniczna nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a więc nie jest zobligowana do stosowania KSeF, o ile nie dysponuje infrastrukturą i personelem pozwalającymi na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

Podatnik, który nie posiada stałego miejsca na terytorium Polski, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur i zachowuje prawo do odliczenia VAT z faktur nieustrukturyzowanych w przypadku, gdy transakcje są rzeczywiste i merytoryczne przesłanki odliczenia są spełnione.

Spółka GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego 282/2011, a tym samym nie jest zobowiązana do wystawiania ani odbierania faktur ustrukturyzowanych przez Krajowy System e-Faktur.

A. B.V. z siedzibą w Holandii, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani zasobów umożliwiających jej samodzielne funkcjonowanie, jest zwolniona z obowiązku używania Krajowego Systemu e-Faktur wg art. 106ga ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnik zagraniczny, który nie posiada w Polsce zasobów technicznych i personalnych umożliwiających niezależne prowadzenie działalności, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur od 1 lutego 2026 roku.

Spółka publiczna nie spełnia warunku uznania za spółkę holdingową na gruncie art. 24m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT bez pełnej weryfikacji stryktury właścicielskiej obejmującej podmioty z jurysdykcji wyłączonych, co wyklucza prawo do zwolnień podatkowych przewidzianych w art. 24n i 24o ustawy o CIT.

Spółka B. BV nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w związku z czym miejsce świadczenia usług należy ustalać zgodnie z siedzibą, co skutkuje nieobowiązywaniem polskiego VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Spółka posiadająca siedzibę za granicą, nieposiadająca na terytorium Polski ani zaplecza personalno-technicznego, ani kontroli nad nim, nie jest uznawana za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza opodatkowanie VAT usług nabywanych w Polsce; należy stosować zasadę odwrotnego obciążenia.

Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, gdyż brak jej odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzowałoby się wystarczającą samodzielnością oraz stałością zgodnie z przepisami unijnymi i polskim orzecznictwem.

Spółka irlandzka nie będzie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, a świadczenie usług magazynowo-logistycznych podlega opodatkowaniu w miejscu jej siedziby (Irlandia). Spółka jest zobowiązana do używania kasy rejestrującej przy sprzedaży w Polsce, w przypadku niektórych towarów, niezależnie od fizycznej obecności w kraju.

Spółka A nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce na gruncie Rozporządzenia wykonawczego 282/2011, a miejscem świadczenia usług przez Spółkę B na rzecz Spółki A jest miejsce siedziby Spółki A w Szwecji, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

Podmiot, który nie posiada w Polsce własnego zaplecza personalnego lub technicznego i nie sprawuje nad nimi kontroli porównywalnej z własnymi strukturami, nie ustanawia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie może odliczać podatku VAT naliczonego w Polsce.

Nabywanie usług transportowych i magazynowych przez A. GmbH od podmiotów polskich nie skutkuje powstaniem stałego miejsca działalności gospodarczej w Polsce; umiejscowienie opodatkowania nie podlega przeniesieniu na Polskę z racji braku bezpośredniej kontroli nad infrastrukturą Spółki PL.

Spółka DE, zarejestrowana w Niemczech, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, gdyż nie dysponuje wystarczającą kontrolą nad zasobami Pośrednika PL oraz nie organizuje na terytorium Polski odpowiednich zasobów osobowych i technicznych. W rezultacie, działalność Spółki DE w Polsce nie spełnia kryteriów samodzielności i stałości wymaganych dla uznania miejsca stałej

W przypadku uzyskania dochodów z dywidend przez polskiego rezydenta podatkowego od spółek zależnych w Rosji i Wielkiej Brytanii, możliwe jest odliczenie lokalnego podatku dochodowego zapłaconego przez te spółki, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia określonych przepisami wymogów dotyczących posiadania udziałów oraz istnienia międzynarodowej podstawy prawnej do wymiany informacji