Diamenty i inne należności wypłacane z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, poniesione w celu osiągnięcia przychodów i niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów, mogą być zwolnione od opodatkowania w granicach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowej (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PDOF).

Koszty zwrócone pracownikowi w związku z uczestnictwem w spotkaniach związkowych mogą zostać uznane za przychód z innych źródeł podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących podróży służbowych osób niebędących pracownikami.

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Wydatki na parkingi i autostrady, ponoszone w ramach podróży służbowej przez użytkowników prywatnych samochodów na rzecz podatnika, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w zakresie przekraczającym ustalony limit kilometrówki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) Ustawy o CIT.

Świadczenia wypłacane zleceniobiorcom z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania oraz zwrot kosztów podróży realizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy są zwolnione od podatku dochodowego, pod warunkiem nieprzekroczenia ustawowych limitów oraz gdy świadczenia te nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, w ramach art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Koszty ponoszone przez spółkę w związku z podróżami służbowymi pracowników fizycznych, wykonywane zgodnie z umową o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli nie są wyłączone w art. 16 i służą uzyskaniu przychodu oraz są odpowiednio udokumentowane.

Kwota zwrotu wydatków poniesionych na dojazdy pracownika podczas zagranicznej podróży służbowej, przewyższająca ustalone rozporządzeniem ryczałty, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile nie spełnia kryteriów zwolnienia określonych w ustawie.

Zwrot pracownikom kosztów parkingowych i za przejazdy drogami płatnymi w czasie podróży służbowej, nie wliczany do kilometrówki, stanowi przychód zwolniony z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy PIT, zwalniając płatnika z obowiązków płatniczych względem tych kosztów.

Należności przysługujące zleceniobiorcom z tytułu diet i zwiększonych kosztów utrzymania za granicą, pod warunkiem ich zgodności z przepisami Rozporządzenia i niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym.

Diety i kilometrówka otrzymywane przez polskiego rezydenta podatkowego za pracę w Niemczech, które są nieopodatkowane w tym kraju oraz nie przekraczają tamtejszych norm, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika korzystają ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a u.p.d.o.f., w wysokości określonej w przepisach kraju delegującego, co oznacza brak potrzeby ich wykazywania w polskim zeznaniu podatkowym PIT-36.

Koszty zagranicznych diet w działalności gospodarczej związanej z transportem drogowym, pod pewnymi warunkami, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ograniczone jednak do poziomu diet przysługujących pracownikom, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy PIT.

Wydatki ponoszone przez podatnika na wynajem samolotu, wykorzystywanego w działalności gospodarczej do przemieszczania się między inwestycjami a siedzibą, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile ponoszone są w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i spełniają wymogi formalne określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stypendium uzyskane w ramach stażu w instytucji unijnej, mimo braku spełnienia przesłanek do całościowego zwolnienia na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 137, może korzystać z częściowego zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy podatkowej. Dochód z takiego stypendium podlega opodatkowaniu, jeśli przekracza limit przewidziany dla diet służbowych.

Zwolnione od opodatkowania są diety i inne należności za czas podróży, pod warunkiem spełnienia wymogów art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b Ustawy o PIT, jeśli kwoty nie przekraczają określonych limitów; zleceniodawca nie musi odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od równowartości 25% diet i należności ryczałtowych.

Zwrot pracownikom kosztów opłat parkingowych i przejazdów autostradami związanych z podróżą służbową prywatnymi samochodami nie stanowi elementu kilometrówki i korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT.

Zwrot dodatkowych wydatków, takich jak opłaty parkingowe i przejazdy płatnymi drogami, ponoszonych w ramach podróży służbowych prywatnymi pojazdami, nie wchodzi w zakres kilometrówki i może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, o ile spełnione są wymogi dokumentacyjne.

Zwrot pracownikom kosztów opłat za parkingi oraz przejazdy płatnymi drogami, związanych z użytkowaniem prywatnego samochodu w podróży służbowej, podlega zwolnieniu z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, pod warunkiem prawidłowego udokumentowania oraz powiązania z podróżą służbową.

Zwrot pracownikom wydatków ponoszonych z tytułu opłat za parkingi i przejazdy płatną drogą podczas podróży służbowych prywatnymi samochodami, nie wlicza się do kilometrówki i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, nie skutkując obowiązkami płatnika po stronie pracodawcy.

Zwrot pracownikom kosztów opłat parkingowych i za drogi płatne poniesionych w ramach podróży służbowych prywatnymi samochodami podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, przy spełnieniu wymogu dokumentacyjnego, jednocześnie nieobowiązujący do wliczania w ryczałtowe koszty przejazdu (kilometrówki).

Zwrot kosztów parkingowych i opłat za przejazdy płatnymi drogami związanych z podróżą służbową prywatnym samochodem pracownika, nie podlega obowiązkom płatnika, o ile spełnia wymogi zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy PIT i nie należy do kilometrówki.

Wydatki związane z podróżą służbową mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy wykazano związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodami. Organ uznał, że podróż Wnioskodawcy nie spełniała tego kryterium, mając charakter osobisty.