Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Diamenty i inne należności wypłacane z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, poniesione w celu osiągnięcia przychodów i niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów, mogą być zwolnione od opodatkowania w granicach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowej (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PDOF).

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, do wysokości przysługującej pracownikom, jeżeli wyjazd jest bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Pokrywanie przez pracodawcę kosztów ubezpieczenia KL, NNW i bagażu w ramach podróży zagranicznej stanowi dla pracownika przychód podatkowy, od którego pracodawca jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Natomiast diety i koszty biletów pokrywane przez inne podmioty nie stanowią przychodu ze stosunku pracy.

Należności z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania wypłacane zleceniobiorcom przez Wnioskodawcę, określone do 49 euro za dzień, korzystają ze zwolnienia od opodatkowania, jeżeli spełniają przesłanki art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT, a na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Diety wypłacone radnym w styczniu 2026 r. za grudzień 2025 r. stanowią przychód roku 2026, zgodnie z zasadą kasową z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przyjętą przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej.

Usługi dietetyczne świadczone na rzecz osób chorych mogą korzystać ze zwolnienia z VAT, o ile spełniają kryterium profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania lub poprawy zdrowia. Natomiast usługi dla osób zdrowych podlegają zwolnieniu podmiotowemu z VAT do określonego limitu wartości sprzedaży.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot wydatków związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Usługi dietetyczne świadczone przez spółkę online mogą korzystać z zwolnienia z VAT, jeśli są świadczone przez pracowników na umowę o pracę i służą profilaktyce, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zwolnienie nie obejmuje usług świadczonych na umowę zlecenia lub B2B, z wyjątkiem przypadków, gdzie usługi są refakturowane na nieprzetworzonym stanie.

Dochody z wynagrodzenia i diet w ramach projektu Twinningu nie są zwolnione z opodatkowania PIT, gdyż nie spełniają przesłanek określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT, w tym przyznania środków bezzwrotnej pomocy polskim podmiotom oraz bezpośredniej realizacji celów programu przez beneficjenta.

Świadczenia wypłacane zleceniobiorcom z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania oraz zwrot kosztów podróży realizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy są zwolnione od podatku dochodowego, pod warunkiem nieprzekroczenia ustawowych limitów oraz gdy świadczenia te nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, w ramach art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Usługi dietetyczne świadczone online, mające na celu leczenie lub poprawę zdrowia klientów z problemami zdrowotnymi, mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Usługi profilaktyczne świadczone dla osób zdrowych oraz przez pracowników nie spełniają przesłanki przedmiotowej zwolnienia.

Diety wirtualne dla kierowców międzynarodowych są zwolnione z podatku, jednak nie wpływają na odliczenie składek społecznych, które powinny być obliczane od dochodu niezwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki z tytułu diet za czas podróży służbowej, nieprzekraczające limitów przypadających pracownikom, mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności, natomiast ryczałty za noclegi nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej przedsiębiorcy.

Należności przysługujące zleceniobiorcom z tytułu diet i zwiększonych kosztów utrzymania za granicą, pod warunkiem ich zgodności z przepisami Rozporządzenia i niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym.

Wypłaty z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania, dokonane w związku z realizacją umowy zlecenia i mieszczące się w limitach określonych przepisami rozporządzenia, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy PIT.

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, świadczący usługi transportowe, uprawniony jest do zaliczania diet za podróże służbowe do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że nie przekraczają one wysokości diet przysługujących pracownikom.

Diety i kilometrówka otrzymywane przez polskiego rezydenta podatkowego za pracę w Niemczech, które są nieopodatkowane w tym kraju oraz nie przekraczają tamtejszych norm, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika korzystają ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a u.p.d.o.f., w wysokości określonej w przepisach kraju delegującego, co oznacza brak potrzeby ich wykazywania w polskim zeznaniu podatkowym PIT-36.

W przypadku skumulowanej wypłaty diet w jednym miesiącu, przekraczającej 3 000 zł, zwolnienie podatkowe stosuje się do łącznej kwoty, a nie indywidualnie dla każdej diety.

Koszty zagranicznych diet w działalności gospodarczej związanej z transportem drogowym, pod pewnymi warunkami, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ograniczone jednak do poziomu diet przysługujących pracownikom, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy PIT.