Zmiana statusu przedsiębiorcy ze średniego na dużego w trakcie inwestycji na podstawie wydanej Decyzji o wsparciu nie wpływa na wysokość wskaźnika intensywności pomocy publicznej ani nie ogranicza prawa do kwalifikowania wydatków na używane środki trwałe.

Stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na działalność w SSE zgodnie z art. 19 ust. 5 pkt 3 UoSSE, nie obliguje do zwrotu pomocy publicznej. Po wygaśnięciu zezwolenia, spółka, spełniając wymogi, może wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. „CIT estoński”) w bieżącym roku podatkowym.

Podatnik, który wykorzystał w pełni przyznany limit pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu, przestaje osiągać dochody zwolnione z opodatkowania na jej podstawie, o ile decyzja nie wygeneruje nowych dochodów, może w tym samym roku kalendarzowym wybrać Estoński CIT.

Zmiana statusu przedsiębiorcy w toku realizacji inwestycji w Polskiej Strefie Inwestycji, po wydaniu decyzji o wsparciu, nie wpływa na wskaźnik intensywności pomocy publicznej ani wysokość przysługującego zwolnienia z podatku CIT, ustalaną na dzień przyznania pomocy.

Środki uzyskane jako inkasent na mocy Spec Ustawy i przekazywane do Skarbu Państwa nie stanowią przychodu podatkowego na gruncie CIT z uwagi na brak charakteru definitywnego i trwałego wzrostu aktywów Spółki.

Środki pobrane i przekazane przez Spółkę do Zarządcy Rozliczeń w związku z realizacją Obowiązku 1 nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak definitywnego przysporzenia majątkowego dla Podatnika.

Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną jest faktyczna zapłata, określona według metody kasowej, z wyjątkiem zaliczek, które uznaje się za poniesione w momencie, gdy staną się należne dostawcy.

Zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego z realizacji nowej inwestycji, wyodrębnionego zgodnie z kryteriami funkcjonalnymi i ekonomicznymi, a wspólne koszty alokuje się wg klucza przychodowego.

Środki pieniężne pobierane jako nienależna pomoc publiczna i następnie przekazywane przez Spółkę do Zarządcy Rozliczeń, w procesie realizacji obowiązków wynikających z ustawy o bonie energetycznym, nie stanowią przychodu podatkowego na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak trwałego przysporzenia majątkowego.

Środki finansowe pobierane przez Podatnika w związku z realizacją obowiązku zwrotu nieuprawnionej pomocy publicznej do Zarządcy Rozliczeń nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze względu na brak definitywnego przysporzenia majątkowego po stronie Podatnika.

Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest moment faktycznej zapłaty zgodnie z zasadą kasową. Płatności częściowe są uznane za poniesione z chwilą ich faktycznej realizacji, zaś zaliczki w momencie uiszczenia pełnej należności.

Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.

Wykorzystanie maksymalnej puli pomocy publicznej w trakcie roku nie uprawnia do wyboru Estońskiego CIT w tym samym roku kalendarzowym, jeśli decyzja o wsparciu nie wygasła — możliwość opodatkowania Estońskim CIT następuje dopiero po zakończeniu okresu podatkowego.

Spółka może skorzystać z wyłączenia obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 Ustawy o CIT dla transakcji dokonanych do 1 stycznia 2026 r., pod warunkiem nieuzyskania dochodów kwalifikowanych. Po tej dacie, posiadanie decyzji o wsparciu skutkuje obligatoryjnością zwolnienia, co wyłącza możliwość skorzystania z powyższego wyłączenia.

Koszt nabycia systemu ERP, stanowiący cenę nabycia wartości niematerialnych związanych z transferem technologii, kwalifikuje się do objęcia wsparciem jako koszt nowej inwestycji, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej.

Podatnik prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, objętą zezwoleniem i decyzją o wsparciu, zobowiązany jest do prowadzenia odrębnych ewidencji rachunkowych dla dochodów z każdego z dokumentów, a zwolnienia podatkowe muszą być rozliczane dla każdego źródła oddzielnie.

Dochód uzyskany z komplementarnej działalności gospodarczej w ramach wspieranej inwestycji, proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku i przypadającej części limitu wsparcia, może korzystać ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT.

Szef KAS potwierdził, że maksymalna intensywność pomocy przysługująca przedsiębiorcy na podstawie jego statusu powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu. Nawet jeżeli po wydaniu decyzji przedsiębiorca zmieni swój status, to przyznana mu maksymalna intensywność pomocy powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji. Tym samym Szef KAS za nieprawidłowe uznał stanowisko Dyrektora

Po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej z decyzji o wsparciu, spółka traci prawo do zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i zyskuje prawo do wyboru ryczałtu od dochodów spółek, mimo że decyzja o wsparciu formalnie obowiązuje.

Podatnik prowadzący działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie więcej niż jednego zezwolenia może korzystać ze zwolnienia podatkowego poprzez wspólną ewidencję rachunkową, alokując pomoc publiczną zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń w sposób przewidziany w art. 12 ust. 2 ustawy o SSE.

Budynek socjalno-biurowy, instalacja infrastruktury budynku oraz instalacja fotowoltaiczna nie stanowią koszty kwalifikowane nowej inwestycji w ramach decyzji o wsparciu na zwiększenie zdolności produkcyjnych.

Kwoty zaliczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego, uregulowane przez Spółkę po złożeniu przez Spółkę Wniosku, lecz przed wydaniem Decyzji lub w dniu wydania tej Decyzji stanowić będą wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, jeśli zapłata pozostałej części kwoty nastąpi po wydaniu Decyzji.

Spółka może prowadzić wspólną ewidencję dla posiadanych decyzji o wsparciu, pomoc publiczna wynikająca z posiadanych decyzji o wsparciu powinna być wykorzystana zgodnie z kolejnością wydania.

Dotyczy ustalenia, czy udzielona Spółce bezzwrotna pomoc publiczna na podstawie umowy o udzielenie pomocy zawartej w ramach programu rządowego pod nazwą „Pomoc dla sektorów energochłonnych związana z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2023 r.” jest objęta zakresem dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 47 UCIT i w konsekwencji jest zwolniona od podatku dochodowego od osób prawnych.