Zmiana statusu przedsiębiorcy ze średniego na dużego w trakcie inwestycji na podstawie wydanej Decyzji o wsparciu nie wpływa na wysokość wskaźnika intensywności pomocy publicznej ani nie ogranicza prawa do kwalifikowania wydatków na używane środki trwałe.

Stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na działalność w SSE zgodnie z art. 19 ust. 5 pkt 3 UoSSE, nie obliguje do zwrotu pomocy publicznej. Po wygaśnięciu zezwolenia, spółka, spełniając wymogi, może wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. „CIT estoński”) w bieżącym roku podatkowym.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych, nabytych w ramach pomocy de minimis, możliwa jest w stosunku do środków finansowanych pożyczką stanowiącą również pomoc de minimis, o ile nie dochodzi do podwójnego rozliczenia tej samej formy pomocy.

Podatnik, który wykorzystał w pełni przyznany limit pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu, przestaje osiągać dochody zwolnione z opodatkowania na jej podstawie, o ile decyzja nie wygeneruje nowych dochodów, może w tym samym roku kalendarzowym wybrać Estoński CIT.

Zmiana statusu przedsiębiorcy w toku realizacji inwestycji w Polskiej Strefie Inwestycji, po wydaniu decyzji o wsparciu, nie wpływa na wskaźnik intensywności pomocy publicznej ani wysokość przysługującego zwolnienia z podatku CIT, ustalaną na dzień przyznania pomocy.

Usługi nieodpłatnej pomocy prawnej świadczone przez wnioskodawcę na rzecz powiatów nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej, wobec czego wynagrodzenie za takie usługi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Środki uzyskane jako inkasent na mocy Spec Ustawy i przekazywane do Skarbu Państwa nie stanowią przychodu podatkowego na gruncie CIT z uwagi na brak charakteru definitywnego i trwałego wzrostu aktywów Spółki.

Środki pobrane i przekazane przez Spółkę do Zarządcy Rozliczeń w związku z realizacją Obowiązku 1 nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak definitywnego przysporzenia majątkowego dla Podatnika.

Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną jest faktyczna zapłata, określona według metody kasowej, z wyjątkiem zaliczek, które uznaje się za poniesione w momencie, gdy staną się należne dostawcy.

Zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego z realizacji nowej inwestycji, wyodrębnionego zgodnie z kryteriami funkcjonalnymi i ekonomicznymi, a wspólne koszty alokuje się wg klucza przychodowego.

Środki pieniężne pobierane jako nienależna pomoc publiczna i następnie przekazywane przez Spółkę do Zarządcy Rozliczeń, w procesie realizacji obowiązków wynikających z ustawy o bonie energetycznym, nie stanowią przychodu podatkowego na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak trwałego przysporzenia majątkowego.

Środki finansowe pobierane przez Podatnika w związku z realizacją obowiązku zwrotu nieuprawnionej pomocy publicznej do Zarządcy Rozliczeń nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze względu na brak definitywnego przysporzenia majątkowego po stronie Podatnika.

Otrzymana dopłata do oprocentowania kredytu inwestycyjnego, pomimo że stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy spełnia łącznie określone w nim przesłanki.

Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest moment faktycznej zapłaty zgodnie z zasadą kasową. Płatności częściowe są uznane za poniesione z chwilą ich faktycznej realizacji, zaś zaliczki w momencie uiszczenia pełnej należności.

Świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego za wynagrodzeniem wypłacanym na podstawie umów z powiatem lub stowarzyszeniem, które nie przewidują ponoszenia ryzyka ekonomicznego ani samodzielności gospodarczej, nie stanowi opodatkowanej działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT.

Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.

Świadczenie usług nieodpłatnej pomocy prawnej przez radcę prawnego na podstawie umowy z powiatem i organizacją pozarządową nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, przez co nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Wykorzystanie maksymalnej puli pomocy publicznej w trakcie roku nie uprawnia do wyboru Estońskiego CIT w tym samym roku kalendarzowym, jeśli decyzja o wsparciu nie wygasła — możliwość opodatkowania Estońskim CIT następuje dopiero po zakończeniu okresu podatkowego.

Spółka może skorzystać z wyłączenia obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 Ustawy o CIT dla transakcji dokonanych do 1 stycznia 2026 r., pod warunkiem nieuzyskania dochodów kwalifikowanych. Po tej dacie, posiadanie decyzji o wsparciu skutkuje obligatoryjnością zwolnienia, co wyłącza możliwość skorzystania z powyższego wyłączenia.

Koszt nabycia systemu ERP, stanowiący cenę nabycia wartości niematerialnych związanych z transferem technologii, kwalifikuje się do objęcia wsparciem jako koszt nowej inwestycji, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej.

Świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej przez adwokata na zlecenie powiatu, na podstawie umowy zlecenia, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przychody z tego tytułu zostały uznane za przychody z działalności wykonywanej osobiście, a powiat ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Usługi świadczone w ramach umowy na nieodpłatną pomoc prawną z Powiatem nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ zleceniobiorca nie ponosi ryzyka ekonomicznego ani odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Przekazanie części nieruchomości rolnej objętej pomocą de minimis przed upływem pięciu lat od jej nabycia skutkuje utratą zwolnienia podatkowego na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Lider projektu realizowanego przez jednostkę samorządu terytorialnego, działając w ramach zadań publicznych oraz nie na podstawie umów cywilnoprawnych, nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 6 u.p.t.u., a otrzymane dofinansowanie unijne nie stanowi podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 29a u.p.t.u.