Kwoty uzyskane z umowy faktoringu pełnego stanowią przychód, który wlicza się do limitu określonego w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, co może wpływać na możliwość stosowania estońskiego CIT. Przychody z faktoringu powinny być uznane za część przychodów z wierzytelności.

Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, cena zbycia wierzytelności stanowi przychód, zaś koszty faktoringu mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie na rzecz faktora z tytułu faktoringu nie podlega obowiązkowi pobierania podatku u źródła.

Uznanie usług oraz otrzymywanych prowizji w związku z ich świadczeniem za opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Przychód uzyskany ze zbycia wierzytelności (faktoring) powinien być rozpoznany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, koszty opłat umowy faktoringu stanowią koszty uzyskania przychodów.

Czy koszt Wynagrodzenia Faktora ponoszony przez Spółkę stanowi koszt finansowania dłużnego i podlega ograniczeniom wskazanym w art. 15c ustawy o CIT.

Wynagrodzenia wypłacane na rzecz Faktora (odpowiednio naliczane prowizje, odsetki, inne opłaty dodatkowe) - nie stanowią odsetek w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ani innych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 ww. ustawy. Płatności te nie są związane także z innymi tytułami w przepisie tym wymienionymi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez Faktora, dokumentujących świadczenie usługi, na podstawie których opłacane jest przez Spółkę Wynagrodzenie Faktora.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w wyniku zbycia Należności Handlowych na rzecz Spółki X, Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 jako przychód z innych źródeł przychodów (tj. przychód inny niż z zysków kapitałowych); - jeśli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe, czy koszty poniesione w związku z przeniesieniem

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w wyniku zbycia Należności Handlowych na rzecz Spółki X, Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 jako przychód z innych źródeł przychodów (tj. przychód inny niż z zysków kapitałowych); - jeśli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe, czy koszty poniesione w związku z przeniesieniem

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w wyniku zbycia Należności Handlowych na rzecz Spółki X, Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 jako przychód z innych źródeł przychodów (tj. przychód inny niż z zysków kapitałowych); - jeśli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe, czy koszty poniesione w związku z przeniesieniem

Czynności dokonywane w ramach umowy faktoringowej nie spowodują powstania obowiązku w PCC.

Ustalenie, czy koszty wspólne mogą być dzielone na działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a updop i działalność podlegającą opodatkowaniu z wykorzystaniem klucza rozliczeniowego, wyłączającego koszty faktoringu z podstawy przychodowej.

Uznanie świadczonych usług za kompleksowe usługi faktoringu oraz brak prawa do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT dla ww. usługi i należnych opłat.

brak zastosowania art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku jednokrotnego złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek

Czy powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, - wypłacone po dniu 31 grudnia 2019 r. przez Spółki wynagrodzenia należne Dostawcom VAT, za świadczone przez nich usługi i dostawy towarów, na podstawie zawartych umów o świadczenie usług lub dostawę towarów, dokonane na rachunek wirtualny - zapłacone przez

w zakresie obowiązku pobrania przez Spółkę jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wierzytelności, które zostały scedowane na rzecz Faktora przez świadczeniodawcę/świadczeniodawców oraz momentu poboru tego podatku

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Faktora w związku ze świadczeniem usług faktoringu oraz brak konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w świetle art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Faktora w związku ze świadczeniem usług faktoringu oraz brak konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w świetle art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Faktora w związku ze świadczeniem usług Faktoringu.

Obowiązek korekty, na podstawie art. 89b ustawy, kwoty odliczonego uprzednio podatku VAT wynikającej z wystawionej przez Dostawcę faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy (spłata wierzytelności poprzez faktoring).

Brak obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w świetle art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Brak obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w świetle art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Faktora w związku ze świadczeniem usług faktoringu oraz brak konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w świetle art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.