W wyroku z 11 lipca 2018 r. (II PK 175/17) Sąd Najwyższy uznał, że pracownikowi, który podlega ochronie w czasie obniżonego wymiaru czasu pracy w związku z prawem do urlopu wychowawczego, nie przysługuje wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy w razie bezzasadnego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. W takim przypadku pracownik ma prawo maksymalnie do 3-miesięcznego wynagrodzenia

Możliwość tworzenia związków zawodowych i przystępowania do nich przez osoby świadczące pracę na podstawie umów o dzieło, zlecenia czy w ramach tzw. samozatrudnienia to najważniejsza zmiana, jaką uchwalono w zakresie tworzenia i funkcjonowania organizacji związkowych. Nowe przepisy zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2019 r.

Pracodawcy prywatni mogą opracować w regulacjach płacowych tzw. siatki wynagrodzeń, zwane też taryfikatorami. Taką jawność wynagrodzeń pracowników należy uznać za zachowanie przez pracodawcę zasady równego traktowania w zakresie warunków płacowych. Siatki wynagrodzeń są też ułatwieniem przy ustalaniu indywidualnych warunków wynagradzania pracowników.

Pracownik może dochodzić od pracodawcy odszkodowania z tytułu dyskryminującej przyczyny wypowiedzenia lub dyskryminującej przyczyny wyboru pracownika do zwolnienia z pracy. Takie uprawnienie przysługuje pracownikowi przez 3 lata od otrzymania wypowiedzenia umowy o pracę. Nie wyłącza ani nie ogranicza tego prawa niewniesienie przez pracownika do sądu pracy odwołania od wypowiedzenia w terminie 7 dni

1 stycznia 2011 r. zmianie uległy przepisy dotyczące wysokości zasiłku chorobowego za okres pobytu w szpitalu od 15. do 33. dnia niezdolności do pracy pracownika, który ukończył 50 lat. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a nie jak dotychczas 70%.