1 marca 2017 r. w Kodeksie karnym pojawiły się szczególne formy przestępstw przeciwko fałszowaniu faktur. Zostały wprowadzone kary za podrabianie i przerabianie faktur, a także za wystawianie i posługiwanie się fakturami poświadczającymi nieprawdę. Podatnicy dopuszczający się takich czynów mogą być ukarani pozbawieniem wolności od 6 miesięcy do 8 lat, a w przypadku przestępstw na dużą skalę nawet karą

Wystawianie faktur na rzecz przedsiębiorców, którzy nie nabyli wykazanych na fakturze towarów (na podstawie paragonów, które nie zostały odebrane przez faktycznych nabywców), jest sprzeczne z prawem. Działania te notuje się przede wszystkim na stacjach paliw, ale też w sklepach handlujących materiałami budowlanymi. Obie strony takich transakcji (sprzedawcy i nabywcy) mogą ponieść dotkliwe konsekwencje

Nie jest sprzeczne z Konstytucją pociągnięcie do odpowiedzialności za przestępstwo skarbowe, na podstawie art. 62 § 2 k.k.s., osoby fizycznej, wobec której, za ten sam czyn, tj. wystawienie nierzetelnej (fikcyjnej) faktury, zastosowano obowiązek zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Zastosowanie obu tych przepisów nie stanowi naruszenia zasady ne bis in idem, czyli zakazu podwójnego

Podatnik sprzedający towar i wystawiający faktury, które nie dokumentują faktycznie dokonanej sprzedaży, musi liczyć się z koniecznością zapłaty zarówno podatku wynikającego z faktu dokonania dostawy towarów, jak i podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT - wyrok NSA z 9 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 25/14.

Kodeks karny skarbowy przewiduje - począwszy od 17 grudnia 2005 r. - sankcję dla osób, które wbrew obowiązkowi, jaki na nich ciążył, wadliwie wystawiły fakturę lub rachunek za wykonanie świadczenia. Karane ma być również niewystawienie faktury lub rachunku i odmowa ich wydania.