Odsprzedaż opłat eksploatacyjnych w formie mediów, jako niezależne świadczenia od usługi najmu, podlega wliczeniu do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Nieobjęcie ich tym limitem stanowi naruszenie przepisów art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Wydatki ponoszone na najem części lokalu mieszkalnego będącego wyłączną własnością małżonki, z którą podatnik ma rozdzielność majątkową, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Należności z tytułu niezasądzonych opłat eksploatacyjnych lokalu użytkowego, objęte odpisem aktualizacyjnym, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli ich nieściągalność nie została skutecznie uprawdopodobniona zgodnie z wymogami prawnymi.
Przychody z dzierżawy praw do znaku towarowego stanowią przychód z praw majątkowych, a nie z najmu i dzierżawy, wobec czego podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, a nie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Czynsz płacony za wynajem nieruchomości przez podmiot powiązany, ustalony na warunkach rynkowych, nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT i nie podlega opodatkowaniu ryczałtem, niezależnie od stopnia powiązań stron transakcji.
Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przychody z dzierżawy znaków towarowych, przeniesionych do majątku prywatnego po zakończeniu działalności gospodarczej związanej z tymi znakami, kwalifikują się do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jako przychody z najmu bądź dzierżawy, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.
Opłaty eksploatacyjne uiszczane przez najemcę nie stanowią przychodu wynajmującego podlegającego opodatkowaniu, o ile umowa najmu przewiduje odrębność czynszu od opłat za media; wynajmujący działa jedynie jako pośrednik, co nie generuje przysporzenia majątkowego.
Umorzony przez Gminę czynsz za najem/dzierżawę w wyniku zastosowania przepisów Tarczy Antykryzysowej stanowi obniżenie ceny (opust) po sprzedaży, co skutkuje zmniejszeniem podstawy opodatkowania VAT, gdyż Gmina nie otrzymała zapłaty i nie ma obowiązku jej naliczania.
Przychód z nieodpłatnego użyczenia nieruchomości między osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej korzysta ze zwolnienia z PIT. Przychody z najmu użyczonych lokali, opodatkowane jako najem prywatny, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.
Wynagrodzenie za obniżkę czynszu wypłacone w trakcie transakcji sprzedaży nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodów dla Zbywcy, spełniając warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym związek z przychodami oraz racjonalność gospodarczą.
W zryczałtowanym podatku dochodowym przychodem z najmu okazjonalnego jest wyłącznie czynsz najmu; wpłaty najemcy na media i opłaty administracyjne, gdy wynajmujący jest pośrednikiem, nie stanowią jego przysporzenia majątkowego i nie podlegają opodatkowaniu.
Podstawą opodatkowania przychodów z dzierżawy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest wyłącznie część stała czynszu. Część zmienna czynszu, stanowiąca rekompensatę z tytułu należności publicznoprawnych, pozostaje neutralna podatkowo z uwagi na brak rzeczywistego przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.
Czynsz za dzierżawę gruntu, na którym powstaje środek trwały, powinien zwiększać wartość początkową tego środka trwałego do momentu jego oddania do używania i być amortyzowany, nie zaś potrącalny jako koszt pośredni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odsetki od kredytu hipotecznego oraz koszty utrzymania mieszkania, w proporcji odpowiadającej wykorzystaniu lokalu na działalność gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają warunki faktycznego poniesienia, związku z przychodami i odpowiedniego udokumentowania.
Czynsz najmu płacony przez przedsiębiorcę na rzecz samego siebie jako właściciela lokalu nie może być uznany za koszt podatkowy, natomiast opłaty eksploatacyjne, spełniające warunki ustawy o PIT, są uznawane za koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.
Wydatki ponoszone na wynajem mieszkania w Warszawie, wykorzystywane wyłącznie do celów artystycznych i komunikacyjnych w ramach działalności gospodarczej, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeśli mają bezpośredni i niepodważalny związek z osiągnięciem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów, co wymaga właściwego udokumentowania.
Wypłata wynagrodzenia za najem nieruchomości pomiędzy spółką a jej wspólnikami, ustalona w warunkach rynkowych, nie stanowi ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ustawy o CIT i nie podlega opodatkowaniu jako taki dochód estońskim CIT.
Rabat czynszowy udzielony w ramach umowy najmu instytucjonalnego nie stanowi darowizny w rozumieniu prawa podatkowego, gdyż nie prowadzi do uszczuplenia majątku wynajmującego ani przesunięcia własności, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Podatnik, prowadząc działalność gospodarczą w wydzielonej części wynajmowanego mieszkania, może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalną część kosztów czynszu i zużycia prądu, pod warunkiem ich odpowiedniego udokumentowania oraz wykazania związku ponoszonych wydatków z prowadzoną działalnością.
Czynsz inicjalny, jako koszt pośredni, winien być rozliczany jednorazowo w momencie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, natomiast czynsz dzierżawny stanowi koszt potrącalny na bieżąco jako koszt ogólnego działania zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Przychody z najmu nieruchomości, niebędącej częścią działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu na zasadach najmu prywatnego według stawek ryczałtu. Podstawą opodatkowania jest przychód określony jako suma wpływów czynszowych bez potrąceń związanych z zarządzaniem nieruchomością.
Odsetki od kredytu hipotecznego i koszty utrzymania lokalu, wykorzystywanego częściowo do działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli są poniesione w celu osiągnięcia przychodów i proporcjonalnie do wykorzystania lokalu na cele działalności, z zastrzeżeniem właściwego ich udokumentowania.
Zwrot przez dzierżawcę równowartości podatku od nieruchomości stanowi element kalkulacyjny świadczenia zasadniczego z tytułu umowy dzierżawy i powinien być wliczany do wartości sprzedaży, co wpływa na możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.